تحلیل شاخصهای شهر یادگیرنده و شهر خلاق و ارتباط آن با توسعه ی پایدار شهری(مورد: شهر رشت)

چکیده در جهان حاضر، باتوجه به تغییرات سریع تکنولوژی و رقابت بین المللی، توجه به نیروی انسانی خلاق و یادگیری مستمر در شهرها از اهمیت ویژه ای برخوردار است، اما مفهوم یادگیری و خلاقیت در تصمیم گیری های مدیران شهری جایگاه مناسبی ندارد و سازمانهای پیشتاز در امر آموزش شهروندی کارآیی لازم را ندارند، به همین دلیل شهروندان توانایی و آگاهی لازم را برای مشارکت در تحقق توسعه ی پایدار شهری، از دست داده اند و مدیریت شهری نیز با چالشهای عدیده ای در دستیابی به حکمرانی خوب شهری مواجه بوده است.در همین راستا ظهور شهرهای یادگیرنده به عنوان مکانی مناسب برای یادگیری مادام العمر و بستری ایده آل جهت آموزش شهروندان خلاق انکارناپذیر می باشد و تحقق شهرهای خلاق را نوید می دهد که با تکیه بر نیروی پایدار خلاقیت، زمینه ی مشارکت دانایی محور شهروندان و تولید مادام العمر دانش را فراهم می کند، بنابراین بر اساس این رابطه ی متقابل و با ترکیب دانش مستمر شهر یادگیرنده و خلاقیت شهر خلاق دستیابی به شهر پایدار ممکن تر می گردد. هدف و موضوع پژوهش حاضر در مرحله ی اول تشخیص جایگاه شاخص های شهر یادگیرنده(شاخصهای معنوی، اجتماعی، اقتصادی، سیاسی، دانشی و زیست محیطی) و شاخصهای شهر خلاق(شاخصهای انعطاف پذیری، ابتکار،خطرپذیری و رهبری) در کلانشهر رشت می باشد و سپس ارتباط این شاخصها با ابعاد توسعه ی پایدار شهری مد نظر می باشد. روش تحقیق و گردآوری اطلاعات اسنادی، پیمایشی، توصیفی، تحلیلی مبتنی بر توزیع 450 پرسشنامه بین جامعه ی آماری(کارشناسان سازمانهای شهری رشت) بوده است. در بخش تحلیل و استنباط روابط بین متغیر ها، برای تجزیه و تحلیل چهار فرضیه ی تحقیق با توجه به سطح سنجش متغیرها از آزمون پارامتری t با کمک آزمون one sample T test با مقدار مورد آزمون3(حد مطلوب گویه ها بر حسب طیف لیکرت)، بهره گرفته شده است. نتایج نشان می دهد که وضعیت شهر رشت بر اساس شاخصهای شهر یادگیرنده مناسب می باشد، اما شاخصهای شهر خلاق در کلانشهر رشت جایگاه مطلوبی ندارد.همچنین ارتباط بین شاخصهای شهر یادگیرنده و شهر خلاق با یکدیگر و با ابعاد توسعه ی پایدار معنادار است. واژگان کلیدی: شهر یادگیرنده، سازمان یادگیرنده، یادگیری مادام العمر، شهر خلاق، طبقه ی خلاق، صنایع فرهنگی خلاق، توسعه ی پایدار شهری