بررسی فیتوشیمیایی میوه زیره کرمانی Bunium persicum

مقدمه و هدف: جنس Buniumمتعلق به خانواده چتریان مي¬باشد كه داراي هفت گونه در ایران است. گونه Bunium persicum بومی شرق و مرکز ایران بوده که در نواحی با آب و هوای گرم و خشک رشد می کند و به عنوان چاشنی غذایی و همچنین به طور گسترده در طب سنتی به عنوان ضد صرع، ضد آسم، هضم کننده و ضدنفخ مصرف می شود. با توجه به مصرف خوراکی گیاه و اثرات فارماکولوژیک آن، تصمیم گرفته شد که مطالعه فیتوشیمیایی روی گیاه انجام شود. روش اجرا: میوه گیاه پس از جمع آوری، خشک و پودر شد. عصاره استونی و متانولی به ترتیب از میوه گیاه به روش خیساندن تهیه شد . سپس عصاره ها با روشهاي كروماتوگرافي نرمال و معکوس با مخلوط حلالهای هپتان: اتیل استات و متانول: آب به کمک کروماتوگرافی ستونی و کروماتوگرافی با کارکرد بالا (HPLC) فراكسيونه شدند. خالص سازی فراکسیونها منجر به جداسازی نه تركيب شده که با استفاده از روشهای اسپکتروسکوپی 1HNMRو Mass شناسایی گرديدند. نتایج و بحث : از عصاره استونی هفت ترکیب شامل چهار ترکیب ترپنوییدی از دسته مونوترپنوییدها (کومین آلدهید(1)، کومین الکل(2)،پارا منتا دی ان آلدهید(3) و پارا منتا دی ان الکل(4))، یک کومارین پرنیله (استول(5)) و یک ترکیب پلی استیلنی ( فالکارین دیول(6)) و یک مشتق فنولی ساده گلیکوزیله (فنیل اتیل گلیکوزید(7)) جداسازی وتعیین ساختار گردیدند. از عصاره متانولی ، دو ترکیب فلاونوییدی گلیکوزیله (لوتئولین گلیکوزید(8) و دیوسمتین گلیکوزید(9)) (شکل زیر) جداسازی و تعیین ساختار گردیدند.