تهيه نانوذرات ليپيدي بارگذاري شده با آلبندازول سولفوکسايد و ارزيابي اثر آن بر کيست هيداتيد

کیست هیداتید مرحله لاروی انگل اکینوکوکوس گرانولوزوس می باشد. در این بیماری متاسستود در اندام های احشایی به ویژه کبد و ریه تکامل می یابد.بیماری گسترش جهانی داشته و انسان و همچنین نشخوارکنندگان از جمله گاو، گوسفند، شتر، اسب و سایر گونه ها را مبتلا می کند. در حال حاضر مشتقات بنزیمیدازول کاربامات مانند آلبندازول و مبندازول برای درمان داروئی کیست هیداتید در بیمارانی که قادر به جراحی نمی باشند، استفاده می شود که این داروها باید با دوزهای بالا در دوره های طولانی استفاده شوند که دارای اثرات جانبی می باشند. این مطالعه به منظور ارزیابی و مقایسه اثر دوز mg/kg5/0از آلبندازول سولفوکساید دو بار در روز و دو رژیم مختلف از نانوذرات لیپیدی حاوی آلبندازول سولفوکساید با دوز mg/kg5/0 دو بار در روز و mg/kg2 هر 48 ساعت یک بار انجام شده است. نانوذرات لیپیدی حاوی آلبندازول سولفوکساید با روش تزریق حلال و تبخیر حلال تهیه گردید. توزیع نانوذرات حاوی دارو در بدن با تزریق داخل عروقی به موش Balb/c مورد ارزیابی قرار گرفت. بررسی توزیع بافتی دارو در مدل حیوانی بیانگر تمایل نانوذرات لیپیدی برای تجمع در بافت کبدی بود. موش های Balb/c با روش تزریق داخل صفاقی با 1500 پرتواسکولکس ها آلوده شدند. 8 ماه پس از آلودگی، موش های آلوده به مدت 15 روز با روش درمانی اشاره شده در بالا تحت درمان قرار گرفتند، پس از کالبدگشایی موش ها، اندازه و وزن کیست ها و همچنین تغییرات ساختاری کیست ها در سطح میکروسکوپ الکترونی مورد مطالعه قرار گرفت. اگرچه در گروه های تحت درمان در اندازه و وزن کیست ها کاهش مشاهده شد، ولی این کاهش از لحاظ آماری معنی دار نبود. در موش هایی که نانوذرات حاوی دارو را با دوز mg/kg2 هر 48 ساعت یکبار دریافت نموده بودند. تغییرات ساختاری بیشتری در کیست ها مشاهده شد. قبل از اینکه این رژیم درمانی به عنوان رژیم درمانی موثر در درمان کیست هیداتید در دام و انسان معرفی شود، لازم است این تغییرات ساختاری با مطالعات بیوشیمیایی و مولکولی مورد تائید قرار گیرد.