تبیین روش‌های تربیتی حضرت علی (ع) و لقمان حکیم

تربیت، پرورش دادن و به فعلیت در آوردن استعداد های درونی افراد است که شیوه های آن متناسب با نوع نگاه هر مکتب و جهان بینی متفاوت است . روش تربیتی ، فعالیت های نظام داری است که مربی به عمل می آورد تا متربی را به آن چه که کمال نامیده می شود ، نایل گرداند . روش های تربیت در نظام تربیتی از اهمیتی انکار ناپذیر برخوردار است، چه این که تحقق اهداف تربیتی از طریق روش های تربیتی تضمین می گردد. پایان نامه ی حاضر دامنه ی مفهومی روش تربیت را در محدوده ی ابعاد فردی و اجتماعی تبیین کرده و با استناد به کلام حضرت علی (علیه السلام) و لقمان حکیم روش های تربیت فردی از جمله اعطای بینش ، فریضه سازی ، آموزش قدردانی ، سنجش خودآگاهانه ی درون و توبه ، را مورد بررسی قرار داده است . در زمینه ی تربیت اجتماعی روش های موعظه ، امر به معروف و نهی از منکر ، تلاش در جهت شکوفایی فضایل اخلاقی ، بیان محبت و احترام به والدین از جمله روش هایی می باشد که علی (علیه السلام) و لقمان حکیم ، همسو با یکدیگر به تبیین آن ها پرداخته اند ، افزون بر این موارد ، روش های پرهیز از تحقیر ، ایجاد زمینه جهت ظهور توانایی ها ، تغافل، تشویق و تنبیه، ارائه ی الگو و عبرت آموزی از دیگر روش های تربیت اجتماعی می باشد که تنها از سخنان علی (علیه السلام) استخراج گردیده و لقمان حکیم اشاره ای به موارد مذکور نداشته است.