بررسی تغییرات بالینی، هماتولوژی و بیوشیمیایی بدنبال انتقال خون از گوسفند به بز

هدف از پژوهش حاضر بررسی واکنش¬های بالینی، هماتولوژیک و بیوشیمیایی بدنبال انتقال خون از گوسفند به بز بود. ابتدا ١٥ میلی¬لیتر به¬ازای هر کیلوگرم وزن بدن بزها از گوسفندان خون اخذ شد و با خون ٤ راس بز مورد آزمایش کراس¬مچ قرار گرفت. پس از انجام تست کراس¬مچ انتقال خون انجام گرفت. در زمان-های صفر (قبل انتقال خون)، ١٠ دقیقه، ٣، ٦، ١٢، ٢٤، ٤٨، ٧٢، ٩٦ و ١٩٢ ساعت بعد از انتقال خون اقدام به خون¬گیری از بزها شد. در نمونه¬های خون پارامترهای هماتولوژیک و بیوشیمیایی سرم مورد سنجش قرار گرفتند. حین انتقال خون و بعد انتقال خون واکنش¬های ناشی از انتقال خون مانند سرفه¬های مکرر، تنگی نفس، لرزش عضلانی، ترشح بزاق، ریزش اشک، تب و نفخ شکمبه دیده نشد. هماتوکریت از ٣ ساعت بعد از انتقال خون بصورت معنا¬داری (٠٥/٠>P) کاهش پیدا کرد. تعداد تنفس ٣، ٦، ١٢ ساعت بعد انتقال بصورت معناداری (٠٥/٠>P) افزایش پیداکرد. کراتینین سرم ١٠ دقیقه و ٣ ساعت بعد انتقال خون بصورت معناداری (٠٥/٠>P) افزایش پیدا کرد. اوره سرم ٦ و ١٢ ساعت بعد انتقال خون بصورت معناداری (٠٥/٠>P) افزایش پیدا کرد. کلسیم سرم ٧٢ و ٩٦ ساعت بعد انتقال خون بصورت معناداری (٠٥/٠>P) افزایش پیدا کرد. منیزیم سرم نیز بدنبال انتقال خون ١٢ و ٢٤ ساعت بعد بصورت معناداری (٠٥/٠>P) افزایش پیدا کرد. نتایج حاصل از این تحقیق نشان داد که انتقال خون هترولوگ از گوسفند به بز هیچ اثر تحدید کننده زندگی در بزهای دریافت کننده خون نداشت. تغییرات موقتی و گذرا ایجاد شده در علائم بالینی، پارامترهای خون شناسی و بیوشیمیایی مشاهده شده در این تحقیق بسیار امن بود و زندگی حیوان را تحدید نکرد، لذا از خون گوسفند می¬توان در درمان کم¬خونی¬های ایجاد شده در بز استفاده نمود. البته باید به این نکته توجه داشت که بدنبال انتقال خون از گوسفند به بز سیستم ایمنی بزها بر علیه خون دریافت کرده تحریک شده و احتمال بروز واکنش¬های خطرناک در انتقال¬های بعدی از همان دهنده¬های خون وجود دارد.