طراحی روشی جهت توصیف، مدل‌سازی و ارزیابیِ ویژگی‌های غیرکارکردی (کیفی) در فرایند ترکیب وب‌سرویس‌ها

ضرورت توسعه‌ی وب‌سرویس‌ها و استانداردهایی برای یکپارچه‌سازی خودکار کسب‌و‌کارها موجب پیشرفت‌هایی در حوزه یکپارچه‌سازی نرم‌افزار گردیده است. یکی از مفاهیم جدید در این حوزه، «ترکیب و یکپارچه‌سازی وب‌سرویس‌ها» است. هدف از ترکیب، ایجاد سرویس جدیدی است که کارکردهای چند سرویس را ادغام می‌کند. از چالش‌های مهم در این حوزه، می‌توان به ترکیب وب‌سرویس‌ها به‌صورت «معنایی» و «پویا» اشاره کرد. در تركيب وب‌سرويس‌ها، ويژگي‌هاي غيركاركردي (كيفي) اهميت فراواني دارند؛ ويژگي‌هايي همچون دسترس‌پذيري، قابليت اطمينان، امنيت، هزینه ‌و ‌كارايي. چندین روش براي مدل‌سازي و توصیف جنبه‌هاي كاركارديِ «تركيب وب‌سرويس‌ها» ارائه شده که هیچ‌کدام قادر به توصيف‌ و مدل‌سازي جنبه‌هاي كيفي (غيركاركردي) نمي‌باشند. با توجه به اهميت فراوان نيازمندي‌ها‌ی غیرکارکردی در ترکیب وب‌سرویس‌ها، وجود يك چارچوب ‌و روش‌ مناسب‌ كه امكان توصيف، مدل‌سازي و ارزيابي قيود‌ كيفي مورد ‌نظر مشتري را فراهم ‌آورد، بسيار مفيد است. در اين پژوهش، به طراحي چارچوبي براي توصيف، مدل‌سازي‌ و ارزیابی قيود و ويژگي‌هاي غيركاركردي در فرايند تركيب وب‌سرويس‌ها پرداختهایم. در چارچوب پیشنهادی، نمادهایی جهت مدل‌سازی خصیصه‌های غیرکارکردی و ارتباطات آن‌ها ارائه شده است. همچنین، زبانی طراحی شده است که امکان توصیف این‌گونه خصیصه‌ها را به کاربران ارائه می‌دهد. به¬عنوان پیش‌نیاز، دو زبان توصیف دیگر، یکی جهت توصیف وب‌سرویس‌ها و دیگری برای توصیف ترکیب وب‌سرویس‌ها طراحی شده تا امکان توصیف کارکرد وب‌سرویس‌ها و تعریف «طرح ترکیب» آن‌ها فراهم شود. در ادامه، روشی برای ارزیابی خصیصه‌های غیرکارکردی، معرفی شده است. هدف، محاسبه‌ی «کیفیت سرویس» و مقایسه‌ی میزان تطابق نیازمندی‌های کیفی کاربر با ویژگی‌های کیفیِ سرویس‌های ارائه شده است. به این ترتیب، مکانیزم «انتخاب سرویس» طی فرایند ترکیب سرویس، می‌تواند سرویس‌هایی را انتخاب کند که بیشترین میزان تطابق را با نیازهای غیرکارکردی دارند.