تاثیر انحراف فکر بر اضطراب و تحمل بیماران تحت بروکوسکوپی مراجعه کننده به بیمارستان امام علی زاهدان، 94

آزمودنی ها بطور تصادفی به دو گروه مداخله ( 30نفر) و کنترل (30نفر) تقسیم شدند. ابتدا فرم رضایت آگاهانه کتبی از بیمار اخذ شد. سپس فرم اطلاعات فردی، وضعیت سلامتی و بیماری فرد ازطریق مصاحبه و بررسی پرونده بیمار تکمیل شد. قبل از انجام برونکوسکوپی، میزان فشار خون (سیستولیک و دیاستولیک) و تعداد نبض (در دقیقه) بیمار از طریق دستگاه نمایشگرعلائم حیاتی سیارتوسط پژوهشگر دوم که نسبت به گروه مداخله و کنترل بی اطلاع بود، برای تمامی افراد مورد مطالعه ثبت گردید. همچنین مقیاس آنالوگ دیداری و پرسشنامه اضطراب (حالت و صفت اشپیلبرگر) از طریق مصاحبه وخود گزارشی بیمار تکمیل گردید. بیمار در اتاق برونکوسکوپی بر روی تخت بحالت طاق باز، بطوریکه سر تخت با زاویه ی 30 درجه باشد، قرار گرفت. در گروه مداخله همزمان که هدفون بر روی گوش های بیمار قرار داده شد؛ موسیقی و تصاویر طبیعت از طریق ویدئوپروژکتور بر روی پرده، از ده دقیقه قبل از شروع تا اتمام برونکوسکوپی، پخش گردید. حین برونکوسکوپی برای هر دو گروه میزان فشار خون و تعداد نبض، به فاصله هر سه دقیقه (دقیقه سوم، ششم و نهم) ثبت شد. پس از اتمام برونکوسکوپی، بخش سوم سوالات پرسشنامه توسط پژوهشگر برای تمامی افراد شرکت کننده در آزمون تکمیل گردید. در پایان پس از آرام شدن بیمار و قبل از ترک اتاق برونکوسکوپی، میزان تحمل توسط مقیاس آنالوگ دیداری برای شاخص های تحمل حین برونکوسکوپی ثبت گردید. پرسشنامه اضطراب که توسط پژوهشگر دوم به بیمار ارائه شد و توسط مصاحبه وخود گزارشی بیمارتکمیل گردید. همچنین فشار خون ونبض بیمار گرفته و ثبت شد.