تحلیل تطبیقی بافت شهر اردبیل (نمونه موردی: بافت مرکزی با بافت حاشیه ای)

چکیده در سال های اخیر، اراضی بسیاری ازشهرهای ایران مخصوصا اراضی حاشیه شهرها تحت تاثیر روندشهر نشینی ونیاز شهروندان به مسکن جدید،تغییر کاربری داده وبه اراضی ساخته شده تبدیل شده است. با توجه به این که شهر اردبیل نیز که یکی ازمراکزشهرهای اذربایجان شرقی بوده در سال1372 به یکی از استانهای مستقل تبدیل شده و شهر اردبیل به عنوان مرکز استان انتخاب گردیده مانند سایرشهر ها در سال های اخیر با افزایش جمعیت مواجه بوده،وتوسعه فیزیکی وکالبدی وهمچنین تغییر وتحولات قابل توجهی را در کاربری اراضی شهری حاشیه این شهر شاهد هستیم. تحقیق حاضر در پی مقایسه تطبیقی بافت مرکزی با بافت حاشیه ای شهر از سال1365 تا 1390 می باشد. واز این روبرای پی بردن به نوع ومیزان تغییرات رخ داده در منطقه فوق تصاویر سنجیده لندست TM سال های 1365،1375،1385و1390و همچنین تحولات جمعیتی و مساحتی این شهر بین سال های 1365تا1390مورد تجزیه وتحلیل قرار گرفته است.و در ضمن به بررسی میزان سرویس دهی وافزایش امکانات خدمات اجتماعی با توجه به افزایش جمعیت وگسترش حاشیه نشینی درشهر مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفته است.نتایج بدست امده از این تحقیق نشان می دهد که در طی 25 سال مورد بررسی جمعیت این منطقه درحدود یک ونیم برابر افزایش یافته ودرحدود34 درصد تغییر کاربری صورت گرفته که عمدتا ناشی از فعالیت انسانی بوده که از ان جمله می توان به گسترش سکونتگاه‌ها واراضی ساخته شده برروی اراضی کشاورزی در حاشیه شهر اشاره کرد. واژگان کلیدی:تحلیل تطبیقی، توسعه فیزیکی و کالبدی شهر ،کاربری اراضی شهری ،خدمات اجتماعی