مقایسه تأثیر پروژسترون تزریقی و واژینال در جلوگیری از زایمان در زنان با خطر بالای زایمان زودرس خود به خودی
1395/11/26 04:57:14
مقطع : دکتری حرفه ای پزشکی
دانشگاه : دانشگاه علوم پزشکی کهگیلویه و بویراحمد
تاریخ دفاع : 1394/06/12
اساتید راهنما : دکتر راضیه وندا- دکتر سروگل شهریور
اساتید مشاور : دکتر شهین تاج آرامش- دکتر محمد ذوالعدل
اساتید داور :
مشاهده سایر پایان نامه های دکتر محمد ذوالعدل
مقدمه و هدف: تولد پیش از موعد یا زایمان زودرس که با شتابی سریع، رو به افزایش است ، یکی از علل اصلی ناخوشی و مرگ و میر نوزادی بوده و حدود پنجاه درصد از عقب ماندگی های عمده نورولوژیک بدان منسوب می باشد. بر این اساس و از آنجا که در مورد روش های درمانی جلوگیری از زایمان زودرس نظرات گوناگونی تا کنون ارائه شده است ، لذا این مطالعه با هدف مقایسه تأثیر پروژسترون تزریقی و واژینال در جلوگیری از زایمان در زنان با خطر بالای زایمان زودرس خود به خودی انجام گرفت.
روش کار: از بین زنان باردار دارای جنین تک قلو با خطر بالای زایمان زودرس مراجعه کننده به درمانگاه زنان کلینیک شماره 3 شهید مفتح دانشگاه علوم پزشکی یاسوج از دی ماه1391 لغایت دی ماه1393، تعداد 166 زن باردار که واجد معیارهای ورود به نمونه بوده انتخاب و از طریق تخصیص تصادفی بلوکی به دو گروه دریافت کننده پروژسترون تزریقی و پروژسترون واژینال اختصاص یافتند. اطلاعات تمامی زنان باردار نظیر سن مادر، تعداد حاملگی، تعداد حاملگی منجر به تولد زنده پس از بیست هفتگی، تعداد تولدهای زنده، تعداد جنین های سقط شده و تعداد فرزندان فوت شده با سن حاملگی بیش از بیست هفته، سابقه زایمان زودرس، سابقه سقط در سه ماهه دوم، اندازه طول سرویکس بر اساس سونوگرافی شکمی و واژینال در هفته 16تا 18بارداری که سن حاملگی و وضعیت رشد و آنومالی جنین را نیز مشخص می نماید به همراه وضعیت انجام یا عدم انجام سرکلاژ و نیز زمان ختم بارداری در فرم اطلاعات ثبت و داده های حاصل از اجرای این پژوهش مورد تحلیل آماری قرار گرفت.
یافته ها: میانگین و انحراف معیار سن شرکتکنندگان در این مطالعه، 56/5± 52/28 سال ، میانگین و انحراف معیار طول سرویکس آنها در هفته 16 بارداری 51/5 ± 99/28 میلی متر و در هفته 18 بارداری 21/5 ± 91/27 میلی متر و ختم بارداری آنان در 06/3 ± 21/ 36 هفته حاملگی بوده است. آزمون من ویتنی، بین میانگین طول حاملگی زنان دریافت کننده پروژسترون تزریقی و دریافت کنندگان پروژسترون واژینال در سطح معنادار آماری تفاوتی را تایید ننموده است.
نتیجه گیری: اثر پروژسترون تزریقی با اثر پروژسترون واژینال در جلوگیری از زایمان در زنان با خطر بالای زایمان زودرس خود به خودی یکسان است . همچنین سرکلاژ تفاوتی را در طول حاملگی زنان با خطر بالای زایمان زودرس دریافت کننده پروژسترون تزریقی و پروژسترون واژینال ایجاد ننموده است.
واژگان کلیدی: زایمان زودرس، پروژسترون تزریقی، پروژسترون واژینال