بررسی شاخص های کیفیت زندگی در سکونتگاه های غیررسمی(مورد پژوهش: شهر قدس)

پژوهش حاضر با هدف سنجش کیفیت زندگی شهری در سکونتگاه های غیررسمی شهر قدس در استان تهران و با انگیزه ارایه یک الگو به منظور ارزیابی کیفیت زندگی و شناخت مؤلفه های مؤثر بر آن، طراحی شده است و سعی بر آن دارد که با توصیف و تبیین مفهوم کیفیت زندگی و سکونتگاه های غیررسمی، شاخص های تأثیرگذار بر آن، نحوه ارتباط این شاخص ها و نحوه سنجش آنها را در این نوع بافت ها بررسی نماید. بنابراین مبنای سنجش کیفیت زندگی در بافت فرسوده منطقه ۹ شهر تهران، معیار رضایتمندی از کیفیت زندگی شهری از دیدگاه ساکنین است. روش تحقیق در پژوهش حاضر، روش توصیفی تحلیل و اسنادی - پیمایشی است. در واقع با بررسی ادبیات تحقیق و متون مرتبط با کیفیت زندگی معیارهای مورد نظر استخراج گردید (شیوه ی استقرایی) و سپس با استفاده از شیوه ی پیمایشی ابعاد رضایتمندی از زندگی از منظر ساکنین جمع آوری و با استفاده از تکنیک های تحلیلی که در این پژوهش روش تحلیل یکپارچه تاپسیس می باشد سنجیده شد. نتایج مبین این مطلب است که وضعیت رضایت از ویژگی های کالبدی، اجتماعی، اقتصادی و زیست محیطی معنادار بوده و نشان از کیفیت پایین در این شاخصی ها دارد؛ به نحوی که میزان رضایتمندی از زندگی در این سکونتگاه ها پایین(متوسط زو به پایین و تقریبا کم) می باشد که نیاز است تا با بکارگیری تمهیدات و برنامه ریزی منسجم به بهبود هر چه بیشتر این بافت ها دست یافت.