مقایسه تاثیر آرام سازی جکوبسون و ماساژ نقطه هوگو بر علائم حیاتی و شدت درد بیماران کوله سیستکتومی لاپاراسکوپیک
1396/01/30 14:36:30
مقطع : کارشناسی ارشد
دانشگاه : علوم پزشکی یاسوج
تاریخ دفاع : 1395/10/01
اساتید راهنما : شهلا نجفی دولت آباد
اساتید مشاور : دکتر اردشیر افراسیابی فر- دکتر رضا چمن
اساتید داور :
مشاهده سایر پایان نامه های محمدطاهر رضانژاد
مقدمه و هدف: درد شایع ترین و عمده ترین شکایت بیماران بعد از اعمال جراحی بوده و به همین دلیل امروزه به عنوان یکی از مفاهیم پایه پرستاری مطرح شده و اداره ی آن در تمامی استاندارد های مراقبت پرستاری در اولویت می باشد. درد می تواند با تحریک سیستم سمپاتیک بر علائم حیاتی نیز تأثیر گذاشته و اختلالاتی را ایجاد نماید.اغلب برای کنترل درد از روش های دارویی استفاده می شود که با عوارض متعددی می توانند همراه باشند. به همین دلیل امروزه استفاده از روش های غیر دارویی و طب مکمل در حال گسترش است. لذا با توجه به کمبود مطالعات و منابعی که به بررسی روش های غیر دارویی کنترل درد و علائم حیاتی پرداخته باشد و همچنین نیافتن مطالعه ای که به مقایسه دو روش آرامسازی جکوبسون و ماساژ نقطه هوگو بپردازد، مطالعه حاضر با هدف تعیین و مقایسه تأثیر آرامسازی جکوبسون و ماساژ نقطه هوگو بر شدت درد و علائم حیاتی بیماران کوله سیستکتومی انجام شده است.
روش اجرا: پژوهش حاضر یک مطالعه کارآزمایی بالینی است که در نیمه اول سال 1395 انجام شد. نمونههای این پژوهش شامل کلیه بیماران کاندید کوله سیستکتومی به روش لاپاراسکوپیک واجد شرایط ورود به مطالعه بودند. نمونه گیری در بخشهای جراحی بیمارستانهای شهید بهشتی، شهدای گمنام و مرکز جراحی رازی شهر یاسوج انجام شد. نمونه ها بر اساس تخصیص تصادفی بلوکی به سه گروه تقسیم شدند(هر گروه 25 نفر). در این مطالعه مداخلات ماساژ نقطه هوگو و آرامسازی جکوبسون انجام شد و پیامد مورد انتظار کاهش درد و بهبود علائم حیاتی بود. ابزار گردآوری دادهها شامل پرسشنامههای اطلاعات جمعیت شناختی، چک لیست علائم حیاتی و مقیاس عددی سنجش شدت درد بود. این مقیاس بر روی یک خط کش مدرج از 0 تا 10 درجه بندی شده بود. مداخلات مربوط به هر گروه بر اساس پروتکل مداخله و بر اساس دستورالعمل انطباق انجام شد. مداخلات مردان توسط پژوهشگر مرد(آقای محمدطاهر رضانژاد) و مداخلات بیماران زن توسط کمک پژوهشگر زن(خانم فاطمه یاری نسب) انجام شد. در زمان های تقریبی 6 ساعت، 12، 24، 36، 48 و 60 ساعت پس از عمل جراحی شش بار مداخله برای گروه های مداخله و اندازه گیری برای تمام گروه ها گروه انجام شد. داده ها پس از گردآوری با نرم افزار SPSS نسخه 20 و توسط آمار توصیفی(میانگین، انحراف معیار، کای دو) و آزمون تحلیلی(ویلکاکسون و کروسکال والیس و توکی) مورد بررسی و مقایسه قرار گرفتند.
یافته ها: نتایج مطالعه حاضر نشان داد که به غیر از متغیر وزن، هر سه گروه از نظر متغیرهای جمعیت شناختی و زمینه ای همگن بودند و تفاوت معنیدار آماری بین سه گروه مورد مطالعه مشاهده نشدهاست. در این پژوهش میانگین سن بیماران 10.3±49.5 سال (دامنه 76-18 سال) بوده است. یافته این پژوهش نشان داد که تأثیر ماساژ نقطه هوگو و آرامسازی جکوبسون بر درد بیماران مشابه و یکسان بوده است و در مقایسه درون گروهی(آزمون ویلکاکسون) تمامی شش مداخله انجام شده موجب کاهش معنیدار و قابل توجه درد بعد از مداخله نسبت به قبل از مداخله شده بودند. به نحوی که در مقیاس عددی 10-0 بررسی شدت درد، میانگین شدت درد در پایان مطالعه در گروه کنترل از 7.1 به4 ، در گروه ماساژ از7.7 به1.3و در گروه آرامسازی از7.2 به2 رسید. همچنین در مقایسه درون گروهی (آزمون ویلکاکسون) نتایج در آزمون کروسکال والیس نشان داد که انجام این دو مداخله، در برخی مداخلات موجب کاهش معنیدار میانگین تعداد نبض، تعداد تنفس و فشار خون بعد از مداخله نسبت به قبل از مداخله شده بود. به عنوان مثال مقایسه میانگین تنفس، نبض، فشار خون سیستولیک و فشار خون دیاستولیک پس از انجام مداخله اول در گروه ماساژ نقطه هوگو نتایج به ترتیب نشان دهنده کاهش میانگین ها به میزان 1.6، 3.7، 6.5 و3 بود و در گروه آرامسازی جکوبسون نیز میانگین ها به ترتیب 0.5، 2، 4.2 و 0.2 کاهش یافتند. با این وجود در مقایسه بین گروهی با آزمون توکی، انجام دو مداخله ماساژ و آرامسازی در مقایسه سبب کاهش میانگین شدت درد در مقایسه با گروه کنترل شدند. ولی انجام دو مداخله ماساژ و آرامسازی در مقایسه با گروه کنترل تأثیری بر نبض و فشار خون بیماران نداشت. در رابطه با تنفس تنها انجام مداخله ماساژ نسبت به گروه کنترل تفاوت معنادار ایجاد کرده بود. در گروه کنترل تغییری در علائم حیاتی مشاهده نشد یا تغییر بسیار ناچیز بود و تفاوت معنی دار نبود.
نتیجه گیری: بر اساس نتایج این تحقیق، اجرای مداخلات ماساژ نقطه هوگو و آرامسازی جکوبسون هر دو به صورت تقریباً یکسان منجر به کاهش درد در بیماران تحت عمل جراحی کوله سیستکتومی شده است. ولی در مقایسه با گروه کنترل بر علائم حیاتی تاثیری نداشته اند. لذا پیشنهاد می گردد ماساژ نقطه هوگو و آرامسازی جکوبسون به عنوان قسمتی از مداخلات پرستاري جهت کنترل درد مورد استفاده قرار گیرد.
واژه های کلیدی: آرام سازی، ماساژ، نقطه هوگو، درد، علائم حیاتی، کوله سیستکتومی