بررسی اثر نانو ذرات کیتوزان همراه با آنتی بیوتیک ها به منظور کنترل عفونت های میکروبی ناشی از استافیلوکوکوس اورئوس

وقوع عفونت¬های باکتریایی و قارچی علیرغم پیشرفت¬های چشمگیر پزشکی رو به افزایش است. یکی از انواع باکتری¬هایی که باعث طیف وسیعی از بیماری¬های عفونی می¬شود، استافیلوکوکوس اورئوس است. تاکنون برای از بین بردن عفونت¬های حاصل از استافیلوکوکوس اورئوس، آنتی¬بیوتیک¬های زیادی مورد استفاده قرار گرفته¬ا¬ند اما متاسفانه باکتری پس از مدتی نسبت به این آنتی-بیوتیک¬ها مقاوم شده است با توجه به اینکه مقاومت آنتی¬بیوتیکی موجب گسترش عفونت¬های ناشی از این باکتری می¬شود، بنابراین تحقیق جهت یافتن راهکار درمانی مناسب¬تری در ارتباط با عفونت¬های ناشی از این باکتری، امری ضروری به نظر می¬رسد. یکی از گزینه¬های مطرح در این راستا، کمک گرفتن از فناوری نانو می¬باشد. کیتوزان پلی¬ساکاریدی کاتیونی است که از فرآیند استیل¬زدایی کیتین در شرایط قلیایی بدست می¬آید. نانوکیتوزان بدلیل خواص ضد باکتریایی، زیست¬ سازگاری و زیست تخریب پذیری گزینه مناسبی برای مبارزه با عفونت¬های باکتریایی می¬باشد. هدف از این مطالعه بررسی اثرات ضد میکروبی نانو ذرات کیتوزان به تنهایی و در ترکیب با برخی از آنتی¬بیوتیک¬ها بر علیه استافیلوکوکوس اورئوس حساس و مقاوم به متی¬سیلین بود. نانو ذرات کیتوزان (CNA) از کیتوزان و تری پلی فسفات سدیم (TPP) به روش ژل شدن یونی تهیه شدند. اثر pH، نسبت کیتوزان به TPP و غلظت کیتوزان بر روی اندازه و بار نانو ذرات بررسی شد. سپس نانوذرات با میکروسکوپ الکترونی روبشی، پراکندگی نوری دینامیک و طيف سنجی تبدیلی مادون قرمز مشخصه¬یابی شدند. میانگین اندازه CNs 74 نانومتر و پتانسیل زتا،mV 38 بود. با افزایش غلظت و pH کیتوزان و کاهش نسبت کیتوزان به TPP، اندازه نانو ذرات کاهش یافت. خواص ضد باکتریایی کیتوزان و نانو ذرات کیتوزان به تنهایی و در ترکیب با آنتی¬بیوتیک¬های تتراسایکلین، آمپی¬سیلین، کانامایسین و ونکومایسین به روش میکرو دایلوشن و زدن چاهک بررسی شد. نتایج نشان داد که تمام آنتی¬بیوتیک¬ها به جز کانامایسین در ترکیب با کیتوزان و نانو ذرات کیتوزان بر علیه استافیلوکوکس اورئوس حساس و مقاوم با کاهش حداقل غلظت مهاری و افزایش تاثیر باکتری کشی همراه هستند.