ارائه مدلی برای چگونگی تلفیق نرم افزارهای اجتماعی در LMS (مطالعه موردی: مرکز آموزش های الکترونیکی دانشگاه تهران)

در راستای تحولات قرن بیستم و یکم و فرایند جهانی‌شدن در عصر حاضر، فناوري اطلاعات و ارتباطات، امکان ظهور جامعه شبکه‌ای را فراهم آورده است که تعاریف جدیدي از هویت‌ها و جوامع انسانی عرضه می‌کند. بافت اصلی جهان جدید را، اطلاعات و نظام ارتباطات الکترونیک تشکیل می‌دهد .در این جامعه شبکه‌ای، تغییر ماهیت مراودات اجتماعی به شکل جوامع مجازي و معاشرت‌های الکترونیکی از طریق محتوای الکترونیک و سیستم چندرسانه‌ای به عنوان محیط نمادین پدید آمده است. پیشرفت در آموزش و پژوهش مدیون فناوری‌های اطلاعاتی و ابزارهای نوین ارتباطی است. امروزه وب اجتماعي، مجهز به رسانه‌ها و نرم¬افزارهای اجتماعي ابزار ارتباطي رايج جهان شده و در تمامي ابعاد زندگي بشر تأثیرگذار شده است. به‌کارگیری این ابزارها در آموزش الکترونیکی، امکان تعامل دانشجویان با همکلاسی و اساتید و حتی متخصصان خارج از نظام آموزشی را فراهم می‌کند. این تعاملات و مشارکت‌ها زمینه‌ساز پژوهش پیشتازانه در عرصه علم و دانش و پیشرفت کشور است و باعث افزایش سطح علمی و ترغیب آن‌ها به انجام فعالیت‌های علمی می‌شود. سیستم‌های مدیریت یادگیری، سیستم¬های خاصی برای مدیریت، ردگیری دانشجویان، طراح دروس، ارزیابی و ... تحت وب هستند که علاوه بر ویژگی¬ها و امکانات زیاد، خالی از جنبه¬های منفی مرتبط با کاهش کارایی نیز نیستند و بایستی در جهت بهره‌گیری حداکثری از آن‌ها، تحلیل درستی از کاستی‌ها داشت و سعی در رفع یا کاهش آن‌ها نمود.