بررسی و تحلیل جایگاه حکمروایی خوب شهری در پایداری محلات شهرهای ایران مطالعه موردی: منطقه 7 شهر شیراز
1396/07/23 18:03:29
مقطع : دانشجوی کارشناسی ارشد
دانشگاه :
تاریخ دفاع :
اساتید راهنما : عیسی ابراهیم زاده
اساتید مشاور :
اساتید داور :
مشاهده سایر پایان نامه های عیسی ابراهیم زاده
به دنبال رشد فزاینده جمعیت شهرنشین و عدم آمادگی بسیاری از مناطق شهری برای پاسخگویی به نیازهای جامعه، دیدگاهها و روندهای برنامهریزی بخشی منجر به بروز مشکلات جدی اجتماعی، اقتصادی، زیست¬محیطی و کالبدی در شهرها شده است. از این رو جهت پاسخگویی به شرایط نامطمئن آینده، ناکارآمدی مدیریتی و کاهش کیفیت زندگی در اغلب شهرها، از سال 1999 میلادی رویکرد نوینی در ادبیات برنامهریزی تحت¬عنوان« استراتژی توسعه شهری » توسط سازمان ائتلاف شهرها با هدف کاهش فقر، افزایش رقابتپذیری، کارایی، ارتقای کیفیت سکونت و بهبود مدیریت شهری مطرح گردید. بر همین اساس، هدف پژوهش حاضر از این منظر، بررسی وضعیت شاخص¬های راهبرد توسعه شهری (حکمروایی خوب شهری، بانکی بودن، قابل زندگی بودن، رقابت¬پذیری) در چهار محله (بازارمرغ، سنگ سیاه، درب شازده و سردزک)، از محلات منطقه هشت شهرداری شیراز از دیدگاه شهروندان می¬باشد. روش پژوهش توصیفی- تحلیلی است و گردآوری داده¬ها و اطلاعات نیز با استفاده از دو روش اسنادی (کتابخانه¬ای) و میدانی (مصاحبه و پرسشنامه) صورت گرفته است. جامعه آماری این پژوهش را شهروندان چهار محله از محلات منطقه هشت شهر شیراز (24871N=) تشکیل می¬دهد که تعداد 318 نفر از آنها با استفاده از فرمول¬کوکران انتخاب و پرسشنامه¬پژوهش متناسب¬با جمعیت هر محله به روش تصادفی ساده در سطح محلات توزیع و تکمیل گردید. جهت تجزیه و تحلیل داده¬ها از نرم¬افزار Spss و مدل تصمیمگیری چندمعیاره ویکور و برای وزن¬دهی به معیارها از نرم¬افزار Expert Choiceبهره گرفته شده است. نتایج حاصل از تحلیل یافته¬های پژوهش گویای آن است که به لحاظ شاخص¬های راهبرد توسعه شهری، محلات مزبور در سطوح متفاوتی از مطلوبیت قرار گرفته¬اند؛ به گونه¬ای که محلات سردزک و درب شازده به ترتیب با درجه (000/0) و (128/0) در سطح مطلوب¬ و محلات بازار مرغ و سنگ سیاه به ترتیب با درجه (664/0) و (000/1) در سطح نسبتاً نامطلوب قرار گرفته¬اند. اینک می¬توان نتیجه گرفت که بیشتر مؤلفههای تحلیلی پژوهش (حکمروایی خوب شهری، قابل زندگی بودن، بانکی بودن و رقابت¬پذیری) سطحی پایینتر از میانگین متوسط (عدد 3 حاصل از طیف لیکرت) مطلوبیت داشته که این مهم بیانگر آن است که علاوه بر وضعیت نامطلوب شاخص¬های استراتژی توسعه شهری در سطح محلات، تفاوت مشهودی درنابرابری وعدم پایداری¬محلات این منطقهی¬شهری وجود دارد. بمنظور تحقق راهبرد توسعه شهری در محدوده مورد مطالعه، متناسب با یافته¬های پژوهش، راهبردهای رهگشا در پایان¬نامه ارائه گردیده است.
كلمات كليدي: استراتژی توسعه شهری، شاخص¬های CDS، منطقه هشت شهر شیراز.