بررسی چگونگی تحقق پذیری طرح تفصیلی در بافت های فرسوده شهری ( مورد شناسی؛ بافت فرسوده محله شیر-آباد زاهدان)

چکیده: اصولاً در شهرهای کشور های توسعه نیافته نارسایی های زیادی در کارکردهای فضایی_مکانی آن‌ها مشاهده می‌شود که در این میان بافت¬های فرسوده با انبوهی از ضعف¬ها و کمبود¬ها مواجه هستند. در عین حال نا¬رسایی¬های ناشی از کمبودهای موجود در این بافت¬ها گریبان گیر تمام نواحی شهری می¬شود که مطمئناً سیکل اجرای طرح¬های ناکارآمد شهری بر تجدید آن بی¬اثر نخواهد بود. امروزه طرح¬های تفصیلی به عنوان یکی از طرح¬های توسعه شهری نقش مهمی در فرایند پویا ساختن این نواحی خواهد داشت. با توجه به اینکه بافت¬های فرسوده شهری در جریان برنامه¬ریزی امکان دارد با سه الگوی ،بهسازی، نوسازی و بازسازی احیا شود و زمینه توسعه و رشد آن را به وجود آورد، یافتن راهکار¬های خلاقانه در جریان اجرای طرح¬های تفصیلی بی شک می¬تواند برای توسعه بافت‌های فرسوده شهری موثر واقع شود. بررسی راهکارها در بطن چالش¬های حادث شده در جریان بررسی و مطالعه فضای_مکانی بافت‌های فرسوده شهری زاهدان در فرایند اجرای طرح تفصیلی موضوع این پژوهش می¬باشد. روش این پژوهش از نوع کاربردی و با شیوه توصیفی_ تحلیلی می¬باشد؛ و تجزیه و تحلیل اطلاعات میدانی و کتابخانه ای به بوده است و از آزمون فریدمن، ویلکاکسون، کای دو، میانه و مقایسه میانگین برای تجزیه و تحلیل و آزمون فرضیات استفاده شده است. نتایج تحقیق نشان می¬دهد، نبود دقت کافی در جریان مطالعات مربوط با طرح¬های تفصیلی شهر زاهدان، اجرای این طرح را در نواحی فرسوده شهری از جمله شیرآباد دچار مشکل کرده است و از جهتی دیگر مشکلات و موانع موجود در این نواحی و عدم مشارکت شهروندان زمینه اجرای کردن آن را مشکل¬تر نموده است. راهبردهای حاصل از این پژوهش بیانگر آن است که بازنگری در طرح تفصیلی و اختصاص گسترده برنامه¬ها و به تبع آن ایجاد تعاونی¬های عمرانی سرمایه گذار بومی و جلب مشارکت مردمی می¬تواند راهکارهای موثری در جهت تحقق پذیری طرح تفصیلی زاهدان در بافت فرسوده شیرآباد باشد.