مدلسازی ریسک در قرارداد پروژه های عمرانی با استفاده از شبکه های بیزین

محدوده، کیفیت، هزینه و زمان، محدودیت‌های اساسی هر پروژه‌ای هستند، مدیریت صحیح این محدودیت‌ها می‌تواند باعث موفقیت یا شکست پروژه گردد. در این تحقیق به مفاهیم اساسی ریسک، شناسایی، آنالیز و مدلسازی ریسک در قرارداد پروژه‌های عمرانی به شیوه‌ی مبلغ مقطوع و با‌توجه به اینکه فرآیند مدلسازی ریسک در آغاز فاز برنامه‌ریزی از چرخه حیات پروژه واقع شده است پرداخته‌ایم. شیوه‌ی تدوین قرارداد پروژه‌ها براساس الگوهای مشخصی می‌باشد که در شرایط مختلف مورد استفاده قرار می‌گیرند، در یک دسته بندی قرارداد پروژه‌ها را می‌توان به دو گروه " 1. چگونگی پرداخت 2. چگونگی اجرا " تقسیم‌بندی کرد که هر یک از حالات فوق خود در برگیرنده استانداردها و شرایط خاصی جهت اجرای پروژه می‌باشند. در این‌جا بر روی دسته اول یعنی قرارداد پروژه‌ها از نظر نحوه پرداخت تأکید گردیده که در برگیرنده قراردادهای قیمت ثابت مورد مطالعه در تحقیق حاضر می‌باشد. با توجه به اینکه هر پروژه دارای ریسک است و یک فعالیت جدید محسوب می‌شود، کمبود اطلاعات عینی در فرآیند آنالیز و مدلسازی ریسک یک چالش به حساب می‌آید، از اینرو یکی از منابع حائز اهمیت، اطلاعات قضاوتی است که از نظر خبره استخراج می‌گردد. بنابراین بهره گیری از روش‌هایی که بتوانند علی‌رغم کمبود اطلاعات کافی، نتایجی قابل اطمینان ارائه دهند، ضروری به نظر می‌رسد. یکی از روش‌های جدید مدلسازی ریسک که با وجود نبود اطلاعات عینی کافی، به خوبی از اطلاعات قضاوتی و ذهنی بهره می گیرد، شبکه‌های بیزین است. در بخشی از این تحقیق با استفاده از شبکه‌های بیزین مدلهایی برای تخمین احتمالات و تأثیر ریسک‌های موجود در قرارداد پروژه‌های عمرانی (قیمت ثابت)، ارائه شده است که نسبت به روش‌های موجود مزیت‌هایی دارند که براساس این نتایج تصمیم‌گیری‌های مبنی بر تخصیص و پاسخ به ریسک ها اتخاذ می‌گردد.