بررسی جامعه شناختی مطالبات اجتماعی زنان

پژوهش حاضر، مطالعه جامعه‌شناختی مطالبات اجتماعی زنان در نمونه آماری 400 نفر از زنان 25 تا 55 ساله ساکن شهر تهران است که به شیوه پیمایش و از طریق نمونه‌گیری خوشه‌ای چند مرحله‌ای انجام شده است. تکنیک مورد استفاده در این پژوهش پرسشنامه محقق ساخته‌ای است که با 96 گویه، پایگاه اجتماعی و اقتصادی، مناسبات خانوادگی، استفاده از رسانه‌های ارتباطی را به عنوان متغیرهای واسط، احساس تفاوت به مثابه تبعیض، احساس نابرابری و احساس ستمگری را به عنوان متغیرهای مستقل و نوع مطالبات اجتماعی را به عنوان متغیر وابسته را مورد سنجش قرار داده است. پژوهش شامل 18 فرضیه است که بنا به غیر نرمال بودن توزیع متغیرها و ناپارامتریک تشخیص داده شدن متغیرها، از آزمون ناپارامتری اسپیرمن استفاده شده است. بر اساس نتایج به دست آمده ارتباط مناسبات خانوادگی و احساس نابرابری در زنان از نظر آماری معنی‌دار نمی‌باشد. بدین معنی که مناسبات خانوادگی زنان اثر مهمی بر احساس نابرابری در آنان نمی‌گذارد. ارتباط مناسبات خانوادگی و احساس تفاوت به مثابه تبعیض و احساس ستمگری در زنان از نظر آماری معنی‌دار می‌باشد، به عبارت دیگر، مناسبات خانوادگی زنان تأثیر قابل توجهی بر احساس تفاوت به مثابه تبعیض و احساس ستمگری در آنان می‌گذارد. همچنین نتایج نشان ‌می‌دهد که با افزایش احساس تفاوت به مثابه تبعیض، احساس نابرابری و احساس ستمگری، میزان مطالبات اجتماعی نیز افزایش می‌یابد. مطالبات اجتماعی زنان نیز شامل دو دسته بینشی و کنشی است که اصلاح نگرش‌ها و آموزش و فرهنگ سازی جز مطالبات بینشی و اصلاح قوانین، تغییر و اصلاح سیاست‌گذاری‌ها در حوزه زنان و تغییر در برنامه‌های اجرایی دولت و سازمان‌ها برای زنان جز مطالبات کنشی زنان است.