عوامل موثر بر مخارج مصرفي كالاهاي بي‌دوام در اقتصاد ايران

از زمانی که اقتصادکلان به صورت یک رشته مطالعاتی آغاز گشت، عده زیادی از اقتصاددانان درباره نظریه رفتار مصرف¬کننده، مطالب زیادی نوشته‎اند و برای تفسیر داده‎های متعلق به مصرف و درآمد، راه-های گوناگونی نشان داده‎اند. نحوه تصمیم‎گیری خانوارها مبنی بر این که چه مقدار از درآمد خود را روزانه مصرف کنند چيست؟ مصرف‌كنندگان در هر سال چه مقدار از درآمد و ثروت خود را صرف خريد كالاهاي بادوام، كالاهاي بي¬دوام، كالاهاي نيمه بادوام و خدمات مي¬كنند. مصرف، از عناصر کلیدی دستگاه تحلیلی اقتصاد کلان کینزی است. هر سیاستی که اعمال شود و هر تغییر برون‎زایی که در الگوی اقتصاد رخ دهد، سطح تقاضای کل و درآمد کل را تحت تاثیر قرار می‎دهد. هدف این مطالعه بررسي عوامل موثر بر مخارج مصرفي كالاهاي بي‌دوام در اقتصاد ايران مي‌باشد. مدل را براي سال‌هاي 1358 تا 1386 برآورد مي‌كنيم. عوامل موثر بر هزينه‌هاي مصرفي نهايي خانوارهاي كشور كالاهاي بي‌دوام، شامل درآمد قابل تصرف، ثروت، تورم، شاخص كالاهاي بادوام به بي‌دوام و نرخ بهره حقيقي مي‌باشد. روند كار بدين صورت است كه بعد از مانا نمودن متغیرها، برآورد الگوي خود بازگشت برداري انجام گرفته است. وقفه بهينه نيز تعيين شده است. آزمون هم‌انباشتگي انجام گرفته كه نشان دهنده وجود رابطه بلند‌مدت ميان متغيرهاي مدل مي‌باشد و پس از آن هم مدل الگوي تصحيح خطاي برداري برآورد شده است. زماني كه شاخص كالاهاي بادوام به بي‌دوام افزايش مي‌يابد، مصرف كالاهاي بي‌دوام افزايش مي‌يابد. ثروت و درآمد بر روي مصرف كالاهاي بي‌دوام اثر مثبت و معني‌داري دارد.