سنتز و مشخصه يابي نانو حامل هاي كيتوسان/تري پلي فسفات با قابليت رهش آهسته پلي پپتايد گلوكاگوني به منظور رگزايي در بافت قلب

نارسایی قلبی مهم ترین عامل مرگ و میر در جهان است. مسدود شدن عروق کرونری باعث انفارکتوس میوکارد قلب (MI) می شود که به مرگ کاردیومیوسیت ها می انجامد. امروزه جهت جلوگیری از مرگ کاردیومیوسیت ها یا بازسازی آنها از روش های مختلفی استفاده می شود که از جمله آن‌ها افزایش رگزایی است. یکی از داروهای شناخته شده داروی اگزناتاید است که آگونیست گیرنده GLP-1 می باشد.GLP-1 از پپتایدهایی است که به نظر می‌رسد با نقشی که در القای رگزایی ایفا می‌کند به بهبود MI کمک کند. یکی از محدودیت ها در استفاده از GLP-1 نیمه عمر بسیار کوتاه دارو در بدن است، لذا برای کاربردهای درمانی نیاز به تزریق پیوسته و چند دفعه ای دارو وجود دارد. در این پروژه ما قصد داریم با ایجاد یک سیستم رسانش دارو به صورت رهایش کنترل شده این محدودیت کاربرد بالینی GLP-1 را از بین ببریم. در این طرح GLP-1 با نانوذرات کیتوسان به صورت controlled release آماده می شود چرا که عقیده بر این است که رهایش مستمر این ماده از نانوذرات کیتوسان در قلب اثر القایی بهتری در رگزایی بافت قلب خواهد داشت. پس از مدل سازی سنتز ذرات کیتوسان با کمک نرم افزار Design Expert و بهینه سازی شرایط ساخت به منظور رسیدن به یک پروفیل رهش مناسب، ذرات حاوی GLP-1 سنتز شده و رهش آنها بررسی شد. در آخر اثرات رگزایی GLP-1 پس از رهش در عرض یک ماه در مدل درون تنی اسفنج زیر پوست رت بررسی و با رگزایی القا شده توسط VEGF مقایسه گردید که نتایج نشانگر القای رگزایی توسط GLP-1 بارگذاری شده در ذرات کیتوسان بود.