رابطه بین عدالت آموزشی و اعتماد آموزشی با کفایت تحصیلی ادراک شده (مورد مطالعه: دانش آموزان دوره دوم متوسطه شهرستان محلات)

هدف تحقیق حاضر، تعیین رابطه بین عدالت آموزشی و اعتماد آموزشی با کفایت تحصیلی ادراك شده بوده است. جامعه آماري این تحقیق شامل کلیه دانش آموزان دوره دوم متوسطه شهرستان محلات در سال بوده است. شیوه نمونه گیري، خوشه اي تک مرحله اي بوده که نهایتاً تعداد بطور 1361-69تحصیلی تصادفی براي تحقیق انتخاب شدند.ابزار تحقیق شامل چهار نوع پرسشنامه بوده است: پرسشنامه عدالت ) ، پرسشنامه اعتماد آموزشی شفیع پور مطلق و قدیمی α=0/61( )1361 آموزشی(شفیع پور مطلق، ) و پرسشنامه α=0/61) ، پرسشنامه محقق ساخته کفایت تحصیلی ادراك شده(α=0/64()1361فینی( ). روایی محتوایی پرسشنامه هاي مورد استفاده مبتنی بر نظرات α=0/96()2011درگیري تحصیلی ریو( اساتید و متخصصان تأمین شده است. براي تعیین ضریب اعتبار پرسشنامه ها از روش آلفاي کرونباخ استفاده است. براي تجزیه و تحلیل داده ها از دو سطح آمار توصیفی(فراوانی، درصد، انحراف معیار) و آمار استنباطی(آزمون هاي کالموگروف-اسمیرنف براي نرمال بودن داده ها، همبستگی پیرسون، تحلیل رگرسیون چندگانه گام به گام و مدل معادله ساختاري) استفاده شده است. به طور کلی نتایج تحقیق نشان داد، بین رابطه معناداري وجود دارد. بین اعتماد P>0/01عدالت آموزشی و کفایت تحصیلی ادراك شده در سطح رابطه معناداري وجود دارد. درگیري تحصیلی P>0/01آموزشی و کفایت تحصیلی ادراك شده در سطح واسطه گري می کند. نیز نتایج P>0/01رابطه بین عدالت و اعتماد آموزشی را با کفایت تحصیلی در سطح تحقیق نشان داد، مدل تجربی تحقیق توان برازش نسبتاً مطلوبی براي رابطه بین عدالت آموزشی و اعتماد آموزشی با کفایت تحصیلی ادراك شده دارد.