رابطه بین بهره¬گیری از سرمایه اجتماعی مراکز آموزش عالی با امکان پذیری توسعه شرکت های دانش بنیان (مورد مطالعه: دیدگاه اساتید دانشگاه اسلامی واحد محلات)

یکی از ویژگی¬های عصر حاضر، تغییرات و تحولات مداوم و بزرگی است که بر روی شرایط اقتصادی، تکنولوژی و فرهنگی به وجود می¬آید. از این رو سرمایه اجتماعی بستر بسیار مناسبی را برای بهره برداری و بهره¬وری نیروی انسانی در سازمان های مختلف از جمله مراکز آموزش عالی فراهم می آورد. از آنجا که توانایی مراکز آموزش عالی برای خلق دانش به عنوان یک منبع بالقوه مزیت رقابتی در شرکت های دانش بنیان، امروزه اهمیت بسیاری یافته است. بدون تردید این اهمیت روز افزون سبب تغییر در شیوه تفکر نسبت به ماهیت و عملکرد مراکز آموزش عالی به عنوان سیستم ایجاد کننده دانش گردیده است. خلق دانش می تواند از طریق پروژه های تحقق و توسعه، نوآوری¬های افراد به منظور بهبود روش¬های کار، آزمایش¬ها، مباحثات منطقی درباره دانش موجود و استخدام افراد جدید با معلومات علمی زیاد اتفاق می¬افتد. برای اینکه مراکز آموزش عالی قابلیت خلق دانش را در سازمان خود افزایش دهد، نیازمند آن است که به سرمایه اجتماعی و ابعاد آن توجه ویژه داشته و در جهت بهبود سرمایه اجتماعی برای تقویت توسعه شرکت-های دانش بنیان گام مثبت بردارد. با توجه به مطالب عنوان شده می توان اشاره کرد که مدیریت دانش و دانش آفرینی در شرکت¬های دانش بنیان فرآیندی اجتناب ناپذیر است که با توجه به ابعاد مختلف آم می توان آن را بهبود بخشیده و موجبات استفاده بهینه از آن را در سازمان¬ها و شرکت¬ها فراهم آورد.