برساخت هویت حرفه ای مددکاران اجتماعی شاغل در بیمارستان

چکیده مقدمه در سرتا سر دنیا آموزش های حرفه ای مددکاران اجتماعی متمرکز بر اجتماع پذیری و توسعه هویت حرفه ای مددکاران اجتماعی می باشد تا آنها را به افراد حرفه ای تبدیل کند. این در حالی است که 74 درصد از مددکاران اجتماعی شاغل در بیمارستان های ایران تحصیلات آکادمیک مرتبط با حرفه خود را دریافت ننموده اند . بنابراین مطالعه حاضر با تکیه بر رویکرد برساخت گرایی به شناخت و کشف واقعیت هویت حرفه ای ساخته شده توسط مددکاران اجتماعی شاغل در بیمارستان و تصویری که مددکاران اجتماعی شاغل در بیمارستان از هویت حرفه ای خود ارائه می دهند پرداخت. مواد و روش مطالعه گراندد تئوری حاضر در سال 1396-1395 در بیمارستان‌های شهر تهران انجام شد. مشارکت کنندگان شامل 22 نفر از مددکاران اجتماعی شاغل در 14 بیمارستان دولتی شهر تهران بودند. ابتدا از روش نمونه‌گیری هدفمند و در ادامه از نمونه‌گیری نظری بر اساس مفاهیم به‌دست آمده استفاده گردید. جمع‌آوری داده‌ها از طریق مصاحبه نیمه ساختار یافته فردی، مشاهده، ثبت یادداشت‌ها در عرصه انجام گرفت. داده‌ها بر اساس رویکرد اشتراوس و کوربین 2008 مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. جمع‌آوری داده‌ها تا اشباع تمام ابعاد مفاهیم و ارتباطات بین آن‌ها ادامه یافت. پس از استخراج کدها و زیر طبقات، طبقات اصلی و مفاهیم استخراج شدند. سپس با تشکیل مفاهیم، ساختار و تعیین ارتباط بین آن‌ها و کشف فرایند، نظریه مرتبط با آن ارائه گردید. یافته ها حاصل یافته‌های این مطالعه در 192 کد اولیه ، 4۵ زیر طبقه و 14 طبقه و3 تم دسته بندی شدند. 14 طبقه اصلی یا محوری شامل ورود به حرفه، شکل گیری هویت، مالکیت هویت، ماهیت خدمت، ویژگی های حرفه ای، رسمیت حرفه ای، انزوای حرفه ای، قدرت حرفه ای، تألم حرفه ای، بی تفاوتی حرفه ای، سرمایه حرفه ای، نقش و عملکرد، اخلاق حرفه ای و خود کم بینی حرفه ای و در نهایت 3 تم شامل حرفه پذیری، سازه های هویت حرفه ای و پنداره حرفه ای از آنالیز داده‌ها استخراج شد. ساماندهی یادآورها، رسم دیاگرام‌ها و نگارش خط داستان منجر به نمایان شدن «شکل گیری هویت حرفه ای» به عنوان متغیر مرکزی ، «عدم احراز هویت حرفه ای» به عنوان دغدغه اصلی مشارکت کنندگان و «سرمایه حرفه ای» به عنوان تئوری ظهور یافته از داده های این پژوهش شد. بحث و نتیجه گیری مطالعه حاضر فرایند حرفه پذیری و همچنین به تصویر کشیدن هویت حرفه ای توسط مددکاران اجتماعی بهداشتی درمانی را مورد بررسی قرار داد. فرایندی که با چالشها، موانع و تسهیل گرهایی روبرو بود. یافته های مطالعه حاضر حاکی از کامل نبودن فرایند حرفه پذیری مشارکت کنندگان در دوره تحصیلات دانشگاهی و شکل گیری رویکرد حرفه ای غیر علمی و تأسی به شیوه های عمل مبتنی بر تجربه بود. بلوکهای سازنده هویت نیز دارای دو بد سازه بی تفاوتی و خود کم بینی حرفه ای بود که ظهور هویت حرفه ای قوی را با چالش مواجه نمود. تصویر حرفه ای ضعیف، منفی و کم رنگی که مشارکت کنندگان با مفاهیم انزوای حرفه، تألم حرفه ای و فقدان قدرت و رسمیت حرفه ای ترسیم کردند پژوهشگر را به این نتیجه رساند که مددکاری اجتماعی بهداشتی درمانی راه طولانی تا دستیابی به ویژگی های یک حرفه واقعی در پیش دارد. کلید واژه ها مددکاری اجتماعی، برساخت گرایی، هویت حرفه ای، تئوری زمینه ای، سرمایه حرفه ای