بررسی تنوع ژنتیکی میگوی سفید (Metapenaeus affinis) در سواحل خلیج فارس ( استان خوزستان)

به منظور مطالعه تنوع ژنتیکی جمعیت های میگوی سفید (metapenaeus affinis ) در سواحل خلیج فارس ( استان خوزستان) با استفاده از روش میکروستلایت، در پاییز 1386 تعداد60 نمونه میگو از مناطق بحرکان و لیفه بوسیف در استان خوزستان جمع آوری شد. DNA ژنومی نمونه ها از بافت عضله شنای میگو به روش استات آمونیوم استخراج و سپس کمیت و کیفیت DNA استخراج شده با استفاده از روش اسپکتروفتومتری و الکتروفورز ژل آگارز 1 درصد تعیین شد. واکنش PCR با استفاده از 5 جفت پرایمر میکروستلایت انجام گرفت. محصول PCR با استفاده از ژل پلی آکریل آمید 8% همراه با نشانگر 50bp DNA الکتروفورز و با رنگ آمیزی نیترات نقره مشاهده گردید. مقادیر فراوانی آللی، تعداد آلل های واقعی و موثر، هتروزایگوسیتی مشاهده شده و مورد انتظار، میزان شباهت و فاصله ژنتیکی، تعادل هاردی- واینبرگ، مقادیر Fst وRst و جریان ژنی بر اساس تست MOVA با استفاده از نرم افزار ژنتیکی Gene Alex وPop Gene محاسبه گردید. همچنین درخت موضع شناسی تکاملی بر اساس فاصله ژنتیکی به روش پیوند همجواری با استفاده از نرم افزار MEGA Ver.4 ترسیم گردید. نتایج بدست آمده از این بررسی نشان داد که هر5 جایگاه میکروستلایتی بررسی شده پلی مورف بودند. میانگین تعداد آلل مشاهده شده و موثر به ترتیب 7 و3/685 بوده و میانگین هتروزایگوسیتی مشاهده شده و مورد انتظار به ترتیب 0/27 و 0/66محاسبه شد. در بررسی تعادل هاردی- واینبرگ مناطق بحرکان و لیفه بوسیف در تمامی جایگاه های مورد بررسی خارج از تعادل هاردی- واینبرگ بودند. بر اساس تست AMOVA میزان Fst وRst وجریان ژنی بین مناطق مورد بررسی به ترتیب , 0/107 0/372 و2/092 بود. بیشترین فاصله ژنتیکی بین مناطق نمونه برداری شده، 0/561 و کمترین شباهت ژنتیکی 0/571 بود. بر اساس درخت موضع شناسی تکاملی رسم شده مناطق بحرکان و لیفه بوسیف به دو کلاستر تقسیم شدندکه جمعیت های متمایز را در مناطق مورد بررسی نشان می دهد. با توجه به نتايج بدست آمده و وجود تفاوت ژنتيکي بين نمونه‌ها، مي‌توان عنوان نمود که جمعيت واحدي از میگوی سفبد در مناطق مورد بررسي وجود نداشته و بطور کلي دو جمعیت مجزا در مناطق بحرکان و لیفه بوسیف زیست می کنند.