ارتباط بین شاخص¬های آنتروپومتری با شیوع ناهنجاریهای اسکلتی عضلانی دانش¬آموزان پسر مقطع دبیرستان شهرستان همدان

هدف از این تحقیق بررسی رابطه ی بین شاخص های آنتروپومتری وبروز ناهنجاری های اسکلتی عضلانی دانش آموزان پسر مقطع متوسطه شهرستان همدان و روش تحقیق توصیفی از نوع همبستگی بود .جامعه ی آماری تحقیق، کلیه دانش آموزان پسر 14 تا 17 سال مقطع متوسطه شهرستان همدان که از بین آنها 350نفر به روش نمونه گیری خوشه‌ای انتخاب شدند. مقدار BMI و مقدار WHR و درصدچربی و ناهنجاری های اسکلتی عضلانی اندازه گیری شد. آمار استنباطی به منظور تعیین رابطه ی همبستگی متغیرهای قد ووزن از فرمول T همبسته وتعیین رابطه ی همبستگی متغیرهای BMI ، WHR و %BF از آزمون خی دو استفاده شد. تجزیه و تحلیل داده‌ها نشان داد که بین شاخص قد و بروز ناهنجاری های اسکلتی عضلانی دانش آموزان پسر مقطع متوسطه رابطه ی معنا داری وجود ندارد. بین شاخص وزن و بروز ناهنجاری های اسکلتی عضلانی دانش آموزان پسرمقطع متوسطه (کایفوز با اندازه احتمال 0001/0 و لوردوز با اندازه احتمال001/0 و کف پای صاف با اندازه احتمال 013/0) رابطه ی معنا داری وجود دارد. بین شاخص BMI وبروز ناهنجاری های اسکلتی عضلانی دانش آموزان پسر مقطع متوسطه (کایفوز با اندازه احتمال 0001/0 ، لوردوز با اندازه احتمال 001/0، زانوی ضربدری با اندازه احتمال003/0 و کف پای صاف با اندازه احتمال003/0) رابطه ی معناداری وجود دارد. بین شاخص WHRو بروز ناهنجاری های اسکلتی عضلانی دانش آموزان پسر مقطع متوسطه(کایفوز با اندازه احتمال0001/0و کف پای صاف با اندازه احتمال 004/0)رابطه ی معناداری وجود دارد. بین شاخص %BFو بروز ناهنجاری های اسکلتی عضلانی دانش آموزان پسر مقطع متوسطه (کایفوز با اندازه احتمال0001/0) رابطه ی معناداری وجود دارد. نتیجه گیری: به نظر می رسد که افزایش وزن ، BMI وWHR پیشگویی قوی تری نسبت به دیگر شاخص های مورد توجه این تحقیق برای احتمال بروز ناهنجاری های اسکلتی عضلانی دانش آموزان پسرمقطع متوسطه شهرستان همدان باشد.