مقطع : کارشناسی ارشد
دانشگاه :
تاریخ دفاع : 1384/03/05
اساتید راهنما : دکتر ناصر خدابنده-دکتر مسعود کاوسی
اساتید مشاور : دکتر غلامرضا معاف پوریان
اساتید داور :
مشاهده سایر پایان نامه های علیرضا فرخ
استان گيلان با داشتن اراضي مستعد زراعي و شرايط اقليمي مناسب يكي از قطبهاي مهم توليد برنج كشور محسوب ميشود. بعد از برداشت محصول برنج شاليزارهاي استان به حال خود رها گشته و بصورت آيش باقي ميمانند و هيچ گونه استفاده اي از زمين زراعي نميشود و كشاورز هيچ گونه نفع اقتصادي بعد از برداشت محصول اصلي از شاليزارهاي خود نخواهد داشت. بنابراين ميتوان با تشويق كشاورزان براي كشت دوم و يا استفاده مجدد از برنج به صورت راتونينگ هم از اراضي بهرهبرداري لازم را نمود و هم راندمان توليد را افزايش داد و بدين وسيله نياز كشور به واردات برنج را ميتوان كاهش داد. استفاده بهينه از شرايط و امكانات در نيل به اين مقصود بسيار موثر است. يكي از راههاي مهم افزايش عملكرد استفاده بهينه از عناصر كودي تقويت كننده به ميزان مورد نياز و مناسب ميباشد. تعيين ميزان مناسب كود جهت افزايش عملكرد براي كشاورز از نظر اقتصادي مقرون به صرفه است همچنين از لحاظ زيست محيطي نيز مطلوب ميباشد زيرا استفاده بيش از حد از كودهاي شيميايي باعث آلودگي ميگردد. براي نمونه ميتوان به آبشويي كود نيتروژنه از اراضي و شاليزارهاي برنج و ورود آن به آبهاي زيرزميني اشاره كرد. با انجام آزمايشات مختلف در اين زمينه ميتوان به الگويي مناسب در تغذيه محصول راتون بعد از برداشت محصول اصلي دست يافت و اميد است تا با نتايج حاصل از آن دورنماي توليد برنج استان از افق روشنتري برخوردار گردد و نسلهاي حال و آينده از آن بهره جويند.