رابطه فقه و اخلاق

چکیده: احکام فقهی، دستورالعمل های رفتاری یک مسلمان است که معمولا به چند دسته تقسیم می شود )عبادات، معاملات، اجتماعیات وحکومیات( و تزکیه وتربیت اخلاقی معنای جامعی دارد که عبارت است از: شکوفایى استتعدادها، بالنتد ى و رشد و کمال یافتن و متخلق شدن انسان به ویژ یهای متعالی پایدار وثابت روحی و اخلاقی این رساله در پی بررسی رابطه احکام فقهی واخلاقی درآیات قرآن می باشد دید اه های ونتا ون بررسی شده ودید اه مختار این است که: فقه واخلاق رابطه تباین وتعامل دارند وتعامل آن ها متقابتل وجدائی ناپذیر است؛ و احکام شرعی اسلام )فقهی( به ویژه عبادات، راه کارهای عملی، مقدمه وزمینه ساز تزکیه وتربیت اخلاقی است. با روش توصیفی تحلیلی وپس از بررسی ونقد دید اه ها، این مطلب از چند راه ثابت شده استت اول از بررسی ورتبه بندی آیات متعدد قرآن که هدف های بعثت ودین را معرفی کرده استت ودوم از آیات الاحکام که احکام شرعی را بیان نموده وهمراه با آن ها ثمره ونتیجه آن ها را تزکیه وتطهیر اخلاق انسان معرفی نموده اند وسوم از بحث تجسم اعمتال کته در قترآن متورد تاکیتد قترار رفتته استت ودرنهایت تعامل وتاثیر متقابل فقه واخلاق واهمیت ویژه اخلاق مورد تایید وتاکید قرار رفته است. کلید واژه ها: قرآن، فقه، احکام شرعی؛ اخلاق؛ تزکیه؛ رابطه