اثر ریزموجودات مفید(EM) در سطوح مختلف نیتروژن بر رشد، عملکرد، کیفیت و پس از برداشت میوه، در توت‌فرنگی (Fragaria × ananassa cv. Paros)

به‌منظور بررسی تاثیر ریزموجودات مفید(Effective Microorganisms (EM)) در سطوح مختلف نیتروژن بر خصوصیات مورفولوژیکی و بیوشیمیایی بوته و کمی و کیفی میوه‌ی توت‌فرنگی رقم پاروس آزمایشی به‌صورت کرت‌هاي دو‌بار خرد شده و در قالب طرح بلوك‌هاي کامل تصادفی، با سه تکرار طی سال‌هاي 94-1393 در دانشگاه محقق اردبیلی، اجرا شد. تیمارهاي آزمایش ریزموجودات مفید در چهار سطح (شاهد، 1، 2 و 3 درصد)، روش‌های کاربرد ریزموجودات مفید در دو سطح (محلول‌پاشی و خاکی همراه با آب آبیاری) و نیتروژن در سه سطح (50، 100 و 150 کیلوگرم خالص در هکتار با منبع اوره( بود. در این پژوهش شاخص‌های برگی شامل سطح، وزن‌تر و خشک برگ، کلروفیل a، b و کل برگ، طول، وزن‌تر و خشک‌ریشه هم‌چنین تعداد رانر و تعداد گل و میوه، و صفات بیوشیمیایی از جمله ویتامین‌ث، مواد جامد محلول، اسیدیته کل و صفات کمی و کیفی میوه مثل طول، حجم، وزن‌تر، وزن خشک میوه در نهایت شاخص عملکرد و عمر انباری میوه اندازه‌گیری شد. نتایج تجزیه واریانس داده‌ها نشان داد که اثر غلظت‌های مختلف EM و نیتروژن بر تمامی شاخص‌های اندازه‌گیری شده به‌غیر از عمر انباری میوه در سطح احتمال پنج درصد معنی‌دار بود. مقایسه میانگین‌ها نشان داد که کاربرد EM موجب افزایش تمامی شاخص‌ها مورد بررسی به‌غیر از میزان اسیدیته کل میوه نسبت به شاهد گردید. بهترین نتیجه از غلظت¬ دو درصد EM حاصل شد. در بین سطوح مختلف نیتروژن بهترین نتیجه در اکثر شاخص‌های اندازه‌گیری شده از تیمار 100 کیلو‌گرم بر هکتار حاصل شد. در صفات میزان سطح برگ، تعداد رانر، وزن‌تر و خشک برگ سطح 150 و در میزان اسیدیته کل میوه سطح 50 کیلوگرم بر هکتار نیتروژن بیشترین مقادیر را به خود اختصاص دادند. در تیمارهای مختلف فقط در شاخص‌های تعداد میوه و حجم میوه بر‌همکنش روش‌های مختلف کاربرد EM و سطوح مختلف آن در سطح یک درصد معنی‌دار شد. بر این اساس بهترین نتیجه در صفت تعداد میوه از تیمار کاربرد برگی با غلظت سه درصد و در صفت حجم میوه از تیمار کاربرد EM به روش خاکی و با غلظت دو درصد حاصل شد.