بررسی اثر زئین ذرت و گلوتن گندم بر کیفیت بعد برداشت و انبارمانی انگور رقم رسمی مشکین

این پژوهش به‌منظور بررسی اثرات پوشش‌های گلوتن و زئین بر کیفیت پس از برداشتی میوه انگور رقم رسمی به صورت فاکتوریل بر پایه طرح کاملاً تصادفی با کاربرد تیمارهای پوششی زئین ذرت در چهارسطح (شاهد، 2، 4 و 6 درصد) و گلوتن گندم در چهار سطح (شاهد، 2، 4 و 6 درصد ) و در دو نوبت با سه تکرار و مجموعا با 96 واحد آزمایشی در دانشگاه محقق اردبیلی طی سال 1396- 1395 اجرا شد. در این پژوهش شاخص‌های اسیدیته، مواد جامد محلول، اسیدکل، نشاسته، آنتوسیانین، سفتی، مزه، حفظ ظاهر میوه، TSS/TA، درصد کاهش وزن و ویتامین ث میوه در دو زمان با فاصله 15 روز اندازه‌گیری شد. نتایج حاصل از تجزیه واریانس داده ها نشان داد که اثر زمان بر روی صفات مواد جامد محلول، TSS/TA حفظ ظاهر میوه، آنتوسیانین، و اسید کل در سطح احتمال یک درصد و بر روی مزه میوه در سطح احتمال پنج درصد اثر معنی‌داری داشته و همچنین بر روی صفات پی اچ، ویتامین ث، نشاسته، کاهش وزن و سفتی میوه اثر معنی‌داری نداشت. و همچنین نتایج حاصل از تجزیه واریانس داده نشان داد که کاربرد زئین بر روی صفات مواد جامد محلول، حفظ ظاهر میوه، ویتامین ث و کاهش وزن در سطح احتمال یک درصد و بر روی صفت TSS/TA در سطح احتمال پنج درصد اثر معنی‌داری داشت. کاربرد گلوتن بر روی صفات مواد جامد محلول، آنتوسیانین، حفظ ظاهر میوه، درصد کاهش وزن و ویتامین ث میوه در سطح احتمال یک درصد و برروی نشاسته میوه در سطح احتمال پنج درصد اثر معنی‌داری داشت. اثر متقابل تیمارهای گلوتن و زئین بر روی صفات مواد جامد محلول، حفظ ظاهر میوه و ویتامین ث در سطح احتمال یک درصد و بر روی صفت درصد کاهش وزن میوه در سطح احتمال پنج درصد معنی‌دار بود. اثر متقابل تیمارهای زمان و گلوتن تنها بر روی صفت TSS/TA در سطح احتمال پنج درصد معنی‌دار بود. اثر متقابل تیمارهای زمان و زئین بر روی صفات حفظ ظاهر و مزه میوه در سطح احتمال یک درصد و بر روی صفت درصد اسید کل میوه در سطح احتمال پنج درصد معنی‌دار بود. اثرات سه جانبه زمان، گلوتن و زئین بر صفات مواد جامد محلول، مزه و حفظ ظاهر میوه در سطح احتمال یک درصد معنی‌دار بود. نتایج مقایسه میانگین داده‌ها نشان داد که بیشترین میزان نشاسته (2/0 میلی‌گرم در گرم وزن تازه میوه) مربوط به تیمار 4 درصد گلوتن بود. میوه‌های تیمار شده با گلوتن 4 درصد به‌همراه زئین 4 درصد، گلوتن 4 درصد به‌همراه زئین 6 درصد و گلوتن 2 درصد و زئین 4 درصد در روز پانزدهم آزمایش، با میانگین نمره 14/9 بیشترین نمره را داشتند و کمترین نمره نیز مربوط به تیمار گلوتن صفر و زئین صفر با نمره 47/6 در روز سی ام بود. با توجه به این نتایج افزایش سطوح گلوتن و زئین موجب کمتر شدن کاهش وزن میوه‌ها شده است همچنین کاربرد زئین و گلوتن توانسته است اثر مثبتی بر بازارپسندی میوه از لحاظ ظاهر میوه داشته باشد. با توجه به نتایج مقایسه میانگین‌ داده‌ها میزان آنتوسیانین میوه‌ها روز پانزدهم آزمایش، بیشترین (24/2 میلی‌گرم در 100 گرم وزن میوه) و در روز سی ام آزمایش، کمترین مقدار (94/1 میلی‌گرم در 100 گرم وزن میوه) را داشت. بر اساس مقایسه میانگین داده‌ها بیشترین میزان اسید کل میوه در تمامی غلظت‌های زئین در روز پانزدهم آزمایش، بطور معنی‌داری بیشتر از روز سی ام بود، و میوه‌های تیمار شده با زئین اسید بیشتری نسبت به میوه‌های شاهد داشتند. مقایسه میانگین‌ها نشان داد که نسبت TSS/TA در آزمایشات روز سی ام، در همه سطوح گلوتن بطور معنی‌داری بیشتر از میزان آن در زمان آزمایشات روز پانزدهم بود. این روند در هر دو زمان آزمایشات با افزایش سطوح گلوتن کاهش نشان می‌دهد. نتایج حاصل از مقایسه میانگین داده‌ها نشان داد که بیشترین میزان ویتامین ث میوه مربوط به میوه‌های تیمار شده با گلوتن 6 درصد بهمراه زئین 2، 3 و 4 درصد؛ گلوتن 4 و زئین 4 و 6 درصد و گلوتن 2 درصد بهمراه همه سطوح زئین بود و شایان ذکر است که میوه‌های شاهد کمترین میزان ویتامین ث را بخود اختصاص دادند.