اثر مواد رشد گیاهی پوتریسین¬،¬اسپرمیدین،¬اسید¬سالیسیلیک وتنش¬خشکی بر شاخص¬های رشد و تولید متابولیت¬های ثانویه بابونه (Matricaria chemmomilla) در شرایط درون شیشه ای

گیاهان دارویی یکی از مهمترین منابع داروئی هستند که از هزاران سال پیش کاربرد داشته¬اند. بابونه نیز به عنوان یکی از مهمترین گیاهان داروئی شناخته می¬شود و بصورت گسترده¬ای مورد استفاده قرار می¬گیرد. در مطالعه حاضر، اثر تنش خشکی و مواد محرک رشد گیاهی در کشت درون شیشه¬ای بابونه مورد مطالعه قرار گرفت. در این راستا، آزمایشی بصورت فاکتوریل با طرح پایه کاملا تصادفی با چهار تکرار در آزمایشگاه دانشکده کشاورزی دانشگاه محقق اردبیلی اجرا گردید. بذور گیاهان بعد از استریل شدن، در محیط کشت MS کشت داده شدند. فاکتور اول تنش خشکی در چهار سطح شامل 0، 2، 4 و 6 میلی گرم در لیتر مانیتول و فاکتور دوم مواد محرک رشد گیاهی (اسید سالیسیلیک، اسپرمیدین و پوترسین) هر کدام در سه سطح شامل 0، 0.5 و 1 میلی مولار در لیتر در نظر گرفته شده¬اند. نتایج نشان داد که تنش خشکی بطور معنی داری باعث کاهش ارتفاع بوته، تعداد ساقه، وزن تر ساقه، وزن تر ریشه، طول ریشه، کلروفیل a و b و کارتنوئید می¬شود. از طرف دیگر، تنش خشکی باعث افزایش معنی¬دار تعداد ریشه، فلاونوئیدها و میزان پرولین برگ می¬شود. اسید سالیسیلیک تاثیری روی کاهش اثرات منفی تنش خشکی روی خصوصیات مورفولوژیکی نداشت ولی باعث افزایش معنی¬دار فلاونوئیدها و پرولین شد. کاربرد اسپرمیدین باعث افزایش ارتفاع بوته، کارتنوئید، فلاونوئیدها و پرولین شد. پوترسین در غلظت 0.5 میلی مولار باعث بهبود خصوصیات فیزیولوژیکی گیاهان تحت سطوح مختلف تنش خشکی (2، 4 و 6 میلی گرم در لیتر مانیتول) شد. همچنین پوترسین باعث افزایش مقدار فلاونوئیدها و پرولین برگ شد. بطور کلی، تنش خشکی تاثیر منفی روی خصوصیات رشدی گیاهان بابونه رشد یافته در درون شیشه داشت. مواد محرک رشد گیاهی باعث بهبود خصوصیات موفولوژیکی، فیزیولوژیکی و بیوشیمیایی بابونه به ویژه در غلظت 0.5 میلی مولار تحت تنش خشکی شده¬اند.