مطالعه اثرات تسكيني و پيش بيهوشي عصاره گياهي مرزنجوش ((origanum majorana در مقايسه با دیازپام درموش صحرايي

نام علمی این گیاه origanum majoranaاست که در فارسی به مرزنجوش معروف است این گیاه از تیرهlamiaceae می‌باشد. مرزنجوش گیاهی است علفی و یکساله و در بعضی مواقع دو ساقه با ساقه ای راست و شاخه دار و برگهای متقابل بیضی شکل می باشد گلهای سفید و ریز آن از بغل برگها در خوشه های بهم فشرده ای می رویند این گیاه دربخش وسیعی از اروپا خصوصاً در جنوب این قاره، شمال آفریقا و نیز در قسمت وسیعی از آسیا دیده می شود در ایران نیز بیشتر در مناطق شمالی و شمال غرب پراکندگی دارد و در مناطق گرم جنوبی یافت نمی شود .ترکیبات عمده موجود در مرزنجوش عبارتند از:مونوترپن های فنلی تیمول٬ کارواکرول ٬ هیدرو کربن های p- سیمین ٬ آلفا و گاما ترپینین ، ترکیبات اکسیژن دار مانند بورنئول و اسید اورسالیک این گیاه در بعضی از کشورها از جمله مراکش به عنوان شل کننده عضلانی استفاده می شود.بورنئول یک مونو ترپن دو حلقه ای است که دارای اثر ضد دردی و افزایش دهنده گیرنده گابا- A می باشد. همچنین اسید اورسالیک دارای خواص سیکو فارما کولوژیکی می باشد که از طریق مهار استیل کولین استراز باعث افزایش سطح استیل کولین در پیوندگاه نورونهای کولینرژیک مغز می شود به طوری که با دوزmg/kg50 بر الگوی حرکات اکتشافی٬ تونوس عضلانی و خواب القاﺀ شده توسط فنو باربیتورات سدیم اثر دارد. از سوی دیگر دیازپام بنزودیازپینی است که به اجزای مولکولی گیرنده گابا-A موجود درغشای نورونی سیستم عصبی مرکزی متصل می شود ومنجر به باز شدن کانال کلر می گردد وبه این ترتیب اثر آرام بخشی وشل کنندگی عضلانی خود را ایجاد می کند. منظور اصلی تحقیق این است که مشخص شود با توجه به اثر بخشی و آثار جانبی استفاده از کدامیک از داروهای فوق جهت ایجاد آرام بخشی پایه برای بیهوشی عمومی مناسب تر می باشد. تزريق داخل صفاقي عصاره مرزنجوش (Origanum majorana) با دوز 400 mg/kg به عنوان داروي پيش بيهوشي قبل از كتامين (به عنوان داروي بيهوشي اصلي) در مقايسه با ديازپام از نظر اثرات تسكيني (Induction Time كمتر و sleeping Time بيشتر) اختلاف معني‌داري را نشان داد (p<0.01).