بررسي ساختاري و ريز ساختاري پهنه¬ي گسلي سروستان

گسل اصلي سروستان يك گسل پي سنگي با مكانيزم امتداد لغز راستگرد و مؤلفه‌اي از راندگي مي‌باشد. روند آن NNW-SSE و شيب آن در بخش شمالي به سمت غرب- جنوب غربي است. گسل سروستان در شرق فروافتادگي مهارلو – سروستان بوده و باعث جابجايي و کشيدگي راستگرد محور تاقديس احمدي شده است. منطقه¬ي مورد مطالعه قسمتي از کمربند چين خورده ساده زاگرس مي باشد كه در 85 کيلومتري جنوب شرق شيراز و بين طول¬هاي جغرافيايي° 53 تا ´30و°53 شرقي و عرض جغرافيايي °29 تا ´30و°29 شمالي قرار دارد. براي تعيين جهات استرس پهنه¬ي گسلي سروستان، نمونه¬هاي جهت¬دار کلسيت در امتداد اين پهنه‌ي گسلي جمع آوري شد. با استفاده از Universal stage، e-twin در بلور کلسيت اندازه گيري و جهات محور‌هاي فشارش و كشش تخمين زده شد. متوسط جهت تنش فشارشي محاسبه شده E12 ±°40N است همچنين استرين نهايي از روش فراي تعيين شد. مقداراسترين نهايي در منطقه2/0 ±4/2 است.