روابط علّی بین مدیریت تکنولوژی واستراتژی های نوآورانه با واسطه گری مدیریت شناختی

در این پژوهش رابطه ساختاری مدیریت تکنولوژی و استراتژی های نوآورانه با واسطه گری مدیریت شناختی در قالب یک مدل علّی مورد بررسی قرار گرفت. برای انجام این پژوهش 164 نفر از کارکنان اداره کل کار و رفاه اجتماعی خراسان شمالی با روش نمونه گیری تصادفی ساده انتخاب شدند. ابزار گردآوری داده¬ها برای سنجش مدیریت تکنولوژی پرسشنامه استاندارد مدیریت تکنولوژی، استراتژی نوآورانه و مدیریت شناختی استفاده گردید. -بعد از تأیید روایی محتوا برای سنجش اعتبار متغیرها با استفاده از ضریب آلفای کرونباخ برای متغیرهای مدیریت تکنولوژی، استراتژی های نوآورانه و مدیریت شناختی به ترتیب 74/0، 72/0 و 84/0 محاسبه شد. تجزیه وتحلیل داده ها در این پژوهش با روش تحلیل مسیر از نوع مدل یابی معادلات ساختاری با استفاده از نرم افزار SPSSنسخه 19 و نرم افزار AMOS نسخه 16 استفاده گردید. نتایج نشان داد که رابطه بین دو متغیر مدیریت تکنولوژی و استراتژی نوآورانه مستقیم است و متغیر مدیریت شناختی نقش واسطه ای ندارد. هم چنین رابطه مستقیم منبع ارتباط فناوری و منابع زیرساخت فناوری اطلاعات بر استراتژی نوآورانه تأیید می گردد و اثر مستقیم منابع انسانی بر استراتژی نوآورانه نیز تأیید نمی گردد. هم چنین مدیریت تکنولوژی تأثير معني‌داري بر مدیریت شناختی و استراتژی نوآورانه دارد. از این رو با شناخت و اجرای بهتر مدیریت تکنولوژی توسط مدیران سازمان ، سطح مدیریت شناختی و استراتژی نوآورانه در سازمان بهبود پیدا می کند.