رهایش کوچک مولکولها از هیدروژل حاوی میکرو ذرات به منظور ترمیم مدل نیمه قطع شدگی ضایعه نخاعی در موش صحرایی
1399/07/13 12:49:18
مقطع : دکتری
دانشگاه :
تاریخ دفاع :
اساتید راهنما :
اساتید مشاور :
اساتید داور :
مشاهده سایر پایان نامه های زهرا ناظمی
ضددايعات نخاعی از جمله مخربترين بیماريهاي سددیهددتم عصدد ی مرکزي اسددت که در اثر ضددربه
مکانیکی ايجاد شدد و پاسدخهاي پاتوبیولوژيکی و التهابی را در بردارد. محیط مهاري ايجاد شد در بافت
آسدیب ديد مانع از رشد آکهونها و در نتیجه ترمیم عص ی شد ، ناکارآمدي عملکردي را به همرا دارد.
درمانهاي ترکی ی با هد قرار دادن جن ههاي مختلو آسدیب تأثیري بهدزا در ترمیم بافت آسدیب ديد
دارندد. در اين مطالعه درمان ترکی ی بر پايه مهندسدددی بافت و دارو درمانی به عنوان گزينه مورد توجه و
مقرون به صدرفه به منظور ترمیم بافت دچار ضدايعه انتخاب شد. از میان گزينههاي دارويی مورد استفاد
در مدلهاي حیوانی ضدددايعه نخاعی دو داروي کوچک مولکول با نقش حفاظت و ترمیم عصددد ی انتخاب
شددند. داروي ماينوسدايکلین ) MCH ا که عمدتاً يک داروي ضدد التهاب محهدوب میشدود در ترکیب با
داروي ضدد سدر.ان پاکلیتاکهد ) PTX ا به عنوان ترغیب کنند رشدد آکهونی استفاد شد. حداق دوز
درمدانی مؤثر از اين داروهدا در هیددروژل تزريقپدذير آلشيندات/آلشينات سدددولفات حاوي میکروذرات پلی
لاکتیک-گلیکولیک اسدید ) PLGA ا قرار گرفته، سدسس اين سیهتم رهايشی در موضع ضايعه تزريق شد.
داروي آبدوسددت MCH مهددتقیماً از .ريق برهمکنشهاي الکترواسددتاتیکی در هیدروژل آلشيناتی قرار
گرفت. براي اين منظور پلیمر آلشينات با گرو هاي عاملی سدولفات اصدلاح شدد. در ابتدا برهمکنش داروي
مدل يعنی تتراسدايکلین با فرمول سداختاري مشدابه MCH با آلشينات و آلشينات سدولفات بررسی شد. در
مرحله بعد داروي اصلی MCH در ساختار هیدروژل قرار گرفته و رهايش آن از هیدروژل آلشيناتی با/بدون
آلشينات سدولفات مورد ارزيابی قرار گرفت. اين دارو به مدت دو ما به .ور پیوسدته از ژل رها شد. رهايش
26 ا تقري اً نصدددو همان میزان در /46 ± 2/ انفجداري دارو از هیدروژل آلشينات/آلشينات سدددولفات ) 25
91 ا بود. پس از آن میکروذرات /21 ± 3/ هیددروژل آلشينداتی ) 78 PLGA به روش امولهدددیونی تهیه و
داروي PTX در حین فرآيند آماد سددازي در آنها بارگذاري شددد. میزان داروي بارگذاري شددد در اين
4 بود. اين ذرات در هیدروژل آلشينات/آلشينات سدددولفات قرار گرفته و رهايش دارو از /17 ±3/ ذرات 92
17 از ک داروي بارگذاري شددد در هیدروژل .ی دو ما آزاد شددد. به /89 ± 9/ آنها ارزيابی شددد. 65
منظور بررسددیهاي درونتنی هیدروژل حاوي دو دارو و يا حاوي هر کدام از داروها به تنهايی بعد از ايجاد
ضددايعه به حیوان تزريق و با حیواناتی که هی درمانی دريافت نکردند و گروهی که فقط هیدروژل دريافت
کردند به عنوان نمونه کنترل مقايهده شد. رفتار عملکردي حیوانات .ی 4 هفته مورد ارزيابی قرار گرفت.
گروهی که هر دو دارو را دريافت کرد بودند به ودي حرکتی مؤثر و سدريعتري در مقايهه با ساير گرو ها
ج
داشدتند. بنابر نتايج مطالعه حاضدر، اين روش درمانی نه تنها براي ساير مدلهاي ضايعه نخاعی بلکه براي
سداير بیماريهاي اعصداب مرکزي نیز پیشدنهاد میشود. در ضمن رهايش .ولانی مدت داروي آبدوست
MCH از هیدروژل نتیجه ارزشدمندي اسدت که میتوان آن را براي کاربرد در سداير آسیبهاي بافتی نیز
مطرح کرد.