ایجاد اگزوزومهای مهندسی شده با miRهای مهارکننده ZEB1 وSnail به منظور جلوگیری از متاستاز بواسطه EMT در رده های سلولی سرطانهای گوارش

سرطان معده یکی از شایع ترین نوع سرطان‌های موجود می‌باشد، و سلول‌های سرطانی بنیادی نسبت به درمان‌های حال حاضر و شیمی درمانی مقاوم بوده و یافتن یک روش جدید بر پایه مولکولی ضروری می‌باشد. بنابراین ژن درمانی بر پایه اگزوزوم‌ها امروزه بسیار مورد توجه قرار گرفته است. اگزوزوم‌ها به عنوان یک نانووزیکول توانایی حمل زیستی ماکرومولکول‌ها را در سلول دارند و نقش اساسی در تداخل بین سلولی ایفا می‌کنند. هدف از انجام این تحقیق استفاده از اگزوزوم‌های حاصل از سلول‌های بنیادی مزانشیمی به عنوان وسیله‌ای برای انتقال miR200a خارجی به داخل سلول‌های سرطانی معده AGS می‌باشد. همچنین بررسی نقش miR200a بر فعالیت تکثیری و مهاجرت سلول‌های AGS است. ابتدا با استفاده از TGFβ، EMT در سلول‌های AGS و سلول سرطانی کلورکتال رده HT29 القا شد. سپس با استفاده از Real-Time PCR سطح بیان مارکرهای EMT و همچنین سطح بیان miR200a و miR205 اندازه گیری شد. بیان مارکرهای سطحی CD44 و CD133 توسط فلوسایتومتری اندازه گیری شد. در مرحله بعد miR200a توسط الکتروپوریشن به داخل اگزوزوم‌ها انتقال داده شد و سلول‌های AGS با اگزوزوم حاوی میر مذکور تیمار شدند. برای بررسی اثرات miR200a سطح بیان مارکرهای EMT با روش Real-Time PCR بررسی شد. نتایج نشان دادند که قبل از قرار دادن سلول‌ها در معرض اگزومزوم ها، میزان بیان مارکر E-کادهرین کاهش و β-کاتنین و ویمنیتن افزایش بیان داشتند این به معنای این است که اتصالات بین سلولی جدا و سلول‌ها ویژگی های سلول های مزانشیمی را پیدا کردند. میزان miR200a نیز کاهش بیان داشت ولی میزان بیان miR205 تغییر چندانی نداشت. بعد از تیمار سلول‌ها با اگزوزوم‌ها حاوی miR200a میزان β-کاتنین و ویمنتین کاهش و E-کادهرین افزایش بیان نشان دادند. این بدان معنی است که سلول‌ها از EMT به MET گذر داشته‌اند. یعنی با افزایش بیان miR200a اتصالات سلولی مجدد برقرار شده و سلول‌ها از حالت مزانشیمی به حالت اپیتلیالی در آمدند.