بررسي تأثير استراتژيهای بانک بر اعتبارسنجي داخلی مشتريان حقیقی بانكهاي خصوصی

ضرورت به کارگيري سامانه ي اعتبارسنجي در شبکه ي بانکي ايران به طور قطع، در هر وضعيتي مفيد و ﻣﺆثر است. اصولأ تمام بانکها بر اساس يک نظام اعتبارسنجي در پرداخت تسهيلات به شناسايي اهلیت مشتري، سرمايه و غيره می پردازند. بانكها در ارائه ي خدمات به مشتریان از جمله اعطاي تسهيلات اعتباري، پیش بینی احتمال عدم بازپرداخت را به عنوان مهم ترین اصل مدیریت ریسک باید مد نظر داشته باشند. ریسک اعتباری به معنای ریسک ناشی از قصور در پرداخت اقساط و نیز ریسک ناشی از سوخت شدن مبلغ تسهیلات دریافتی توسط متقاضی در موعد مقرر است و زمانی ظهور می کند که گیرنده ي تسهیلات قادر به ایفای تعهدات خود نباشد. بنابراين، امتیازدهی اعتباری، نظامی است که بوسیله آن بانک ها و ﻣﺆسسات مالی و اعتباری با استفاده از اطلاعات حال و گذشته ي مشتري، احتمال عدم بازپرداخت تسهیلات را ارزیابی نموده و با تخصیص امتیاز به مشتري به تصميم گیری در خصوص رد يا قبول اعطاي تسهيلات به آنها می پردازند. از اینرو امتیاز اعتباری به منزله ي استفاده از تسهیلات اعتباری مورد نظر با شرایط مناسب و یا عدم استفاده از تسهیلات اعتباری مورد نظر و یا ارائه حداقل تسهیلات ممکن از طرف بانک به متقاضی است و به مرور زمان با بهبود امتیاز اعتباری مشتری، شرایط اعطای تسهیلات به وی تغییر کرده و میزان ریسک اعتباری بانک به حداقل ممکن خواهد رسید. اين تحقيق از نظر هدف كاربردي و از لحاظ استراتژي توصيفي پيمايشي مي باشد و سعي در بررسي تأثير استراتژي های بانک بر اعتبارسنجي داخلی مشتريان حقیقی و ارائه راهكارهاي بهبود، اين سيستم دارد. بدين منظور از پرسشنامه جهت گردآوري و تحليل نظرات رﺅسا يا معاونين شعب بانكهاي كارآفرين، سرمايه و شهر استفاده شده است. داده هاي مدل تحقيق در پرسشنامه كه بر مبناي طيف پنج گزينه اي مقياس ليكرت گردآوري شده است، توسط آزمون نسبت و فريدمن آزمون شده است. بر اساس نتايج حاصل از تحقيق، راهكارهاي بهبود در سنجش اعتبار مشتريان ارائه شده است.