تحلیل نظام بکارگیری یادگیری در طرح های تسریع انتقال یافته های تحقیقاتی استان فارس

تغييرات سريع در دانش و اطلاعات کشاورزي، کشاورزان را ملزم مي¬سازد تا براي نقش¬آفريني بهتر در توسعه کشاورزي، به طور مستمر مشغول يادگيري و بکارگیری یادگیری باشند. وقتی در مورد بکارگیری یادگیری صحبت می‌شود، منظور عمومیت دادن و بکارگیری دانش، نگرش و مهارت‌های جدید فرا گرفته شده طی آموزش، در شغل است. نظام بکارگیری یادگیری از چهار دسته عوامل شامل: ویژگی¬های فراگیر، عوامل انگیزشی، محیطی و توانایی، تشکیل شده است. هدف این پژوهش، تحلیل نظام بکارگیری یادگیری در طرح¬های تسریع انتقال یافته¬های تحقیقاتی استان فارس می¬باشد. در اجرای این پژوهش از فن پیمایش و ابزار پرسشنامه استفاده شده است. جامعه مورد بررسی در این پیمایش، کلیه بهره¬بردارانی بودند (143 نفر) که حداقل در یکی از طرح¬های تسریع انتقال یافته¬های استان فارس، شرکت نموده¬اند. تعداد 120 نفر از بهره¬برداران با استفاده از روش نمونه‌گیری طبقه¬بندي تصادفی انتخاب و مورد بررسی قرار گرفتند. همچنین، به منظور بررسی دیدگاه¬های دست¬اندرکاران طرح¬ها درباره عوامل مؤثر بر بکارگیری یادگیری، تعداد 12 نفر از کارشناسان و محققان دست‌اندرکار طرح‌ها به صورت هدفمند انتخاب شدند و از ایشان مصاحبه گردید. نتایج نشان داد که سه متغیر آمادگی فراگیر، خودکارآمدی عملکرد و سن بیش¬ترین تأثیر را بر بکارگیری یادگیری داشته است. همچنین، هشت عامل از این نظام در بخش کشاورزی ایران مورد تأیید قرار گرفت. در پایان پیشنهاد می¬شود قبل از اجرای طرح به انتخاب مناسب بهره¬برداران جهت مشارکت اقدام شود و نظام مورد نظر در این بخش توسعه یابد.