مقایسه ی اثربخشی درمان مبتنی بر الگوی فرانظری (TTM) با درمان کوتاه مدت راه حل محور (SFBT) بر افکار خودآیند، انعطاف پذیری شناختی و تمایزیافتگی خود در بیماران مرد دارای اختلال مصرف Pethidine و MDMA

با توجه به موضوع پژوهش حاضر که به مقایسه ی اثربخشی درمان مبتنی بر الگوی فرانظری (TTM) با درمان کوتاه مدت راه حل محور (SFBT) بر افکار خودآیند، انعطاف پذیری شناختی و تمایزیافتگی خود در بیماران مرد دارای اختلال مصرف Pethidine و MDMA می پردازد، پرسش اصلی بدین شرح مطرح می گردد: آیا اثربخشی درمان مبتنی بر الگوی فرانظری از درمان کوتاه مدت راه حل محور بر افکار خودآیند، انعطاف پذیری شناختی و تمایزیافتگی خود در بیماران مرد دارای اختلال مصرف مواد Pethidine و MDMA بیشتر است؟ در راستای پرسش اصلی پژوهش یک فرضیه ی اصلی بدین شرح تدوین می گردد: اثربخشی درمان مبتنی بر الگوی فرانظری TTM و الگوی درمانی کوتاه مدت راه‌حل‌محور SFBT بر افکار خودآیند، انعطاف‌پذیری شناختی و تمایزیافتگی خود، در بیماران مرد دارای اختلال مصرف مواد Pethidine و MDMA؛ متفاوت است. هدف اصلی پژوهش عبارت است از «مقایسه ی اثربخشی درمان مبتنی بر الگوی فرانظری با درمان کوتاه مدت راه حل محور بر افکار خودآیند، انعطاف پذیری شناختی و تمایزیافتگی خود در بیماران مرد دارای اختلال مصرف مواد Pethidine و MDMA». لازم به ذکر است پژوهش حاضر، از نوع کاربردی و مطالعه ای نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون – پس آزمون با گروه گواه می باشد که نمونه، شامل دو گروه مداخله و یک گروه گواه (هر گروه 15 نفر) از کلیه ی بیماران داوطلب (تمایلی) و طرح جمع آوری معتادان متجاهرِ (غربالگری بهزیستی) پذیرش شده در مؤسسه ی بهبودی اقامتی میان مدت (Camp) امید ایمان رهایی -مرکز ماده 15- واقع در شهر ماهدشت استان البرز است که به روش غیرتصادفیِ هدفمند گزینش و به صورت تصادفی در دو گروه مداخله (E1-E2) و گروه گواه جای گرفتند. از مدل های آماری تحلیل کوواریانس چند متغیره (MANCOVA) و تحلیل کوواریانس تک متغیره (ANCOVA) جهت آزمون فرضیه های پژوهش استفاده و در نهایت مشخص گردید که بین افکار خودآیند، انعطاف‌پذیری شناختی و تمایزیافتگی خود در الگوی درمانی فرانظری (TTM) و الگوی درمانی کوتاه مدت راه‌حل ‌محور (SFBT) در بیماران مرد دارای اختلال مصرف Pethidine و MDMA، تفاوت معناداری وجود دارد.