بررسی تاثیر مکانیزمهای حاکمیت بر عملکرد پروژه با نقش تعدیلگر الزامات ریسک

در سالهای گذشته، متخصصان و دانشگاهیان، از اثربخشی کم و عملکرد ضعیف در پروژه های IT، نگران شدند. مطالعات قبلی، یک سری عوامل اساسی، شامل مکانیزم های حاکمیت پروژه موثر که می توانند عملکرد پروژه و فرصت طلبی را مهار کنند، را آشکار کرده اند. اما، یکی از سوالات مشهود که به ذهن می آید این است که این مکانیزم های حاکمیتی در بهبود عملکرد یک سازمان IT و پروژه توسعه نرم افزار در حضور عوامل ریسک، چقدر موثر می باشند. هدف این پژوهش بررسی تاثیر ساز وکار حاکمیت بر عملکرد پروژه با نقش تعدیلگر الزامات ریسک (مورد مطالعه:شرکت‌‌های توسعه نرم‌افزار در پارک‌های علم و فناوری تهران) هدف عمده پژوهش حاضر می‌باشد. این پژوهش از لحاظ هدف کاربردی و از نظر روش، توصیفی – همبستگی است. جامعه آماری تحقیق شامل کلیه کلیه شرکت‌‌های توسعه نرم‌افزار در پارک‌های علم و فناوری تهران می‌باشد. طبق محاسبه نرم افزار سمپل پاور 129 را به عنوان نمونه انتخاب کردیم. در این پژوهش از دو روش کتابخانه‌ای و میدانی جهت گرداوری اطلاعات استفاده شده است سپس با استفاده از پرسشنامه استاندارد حق و همکاران (2019) که حاوی 35 سؤال بودند، داده‌ها را جمع‌آوری کرده و مورد تجزیه و تحلیل قرار دادیم. که پایایی با استفاده از ضریب آلفای کرونباخ برای میانگین پرسشنامه برابر 861/0 و روایی نیز بر اساس نظر استاد راهنما تأیید شد. همچنین تجزیه و تحلیل داده‌های بدست آمده با استفاده از نرم افزار آماری SPSS و Smart PLS صورت گرفته است نتایج حاصل از نرم‌افزار مدلسازی معادلات ساختاری PLS نشان داد که حاکمیت قراردادی بر عملکرد پروژه ها و حاکمیت رابطه ای بر عملکرد پروژه ها تأثیر مثبت و معنی داری دارد و همچنین متغیر تعدیلگر الزمات ریسک بر تاثیر حاکمیت قراردادی بر عملکرد پروژه و حاکمیت رابطه ای بر عملکرد پروژه را تعدیل نمیکند.