بهينه سازي فاصله هاي بازرسي در نگهداري و تعميرات براساس مدل هزينه اي در شرايط قابليت اطمينان و دسترسي- مطالعه موردي شركت سايپاپرس

فعاليتهاي نگهداري وتعميرات براي سازمانهاي توليدي از اهميت بسزايي برخوردار است كه اثر آن در بهبود كيفيت محصولات، ايمني تجهيزات و همچنين سطوح موثر در هزينه نشان داده ميشود. هزينه هاي نگهداري يك بخش عمده اي از بودجه عملياتي شركتهاي توليدي را تشكيل مي دهد لذا مي طلبد اين هزينه ها هدفمند انجام شده و تا حد امكان كاهش يابد در اين بين بسیاری از سازمان ها از ابزار تعمیر و نگهداری مبتني بر قابليت اطمينان (RCM) برای بهینه سازی عملیات تعمیر و نگهداری خود استفاده مي نمايند. يكي از متغيرهاي موثر درايجاد هزينه های نت، بازرسي دستگاه ها و ماشين آلات مي باشد كه مشتمل بر هزينه هاي نيروي انساني درگير، هزينه هاي عملياتي آن كه غالبا با خارج نمودن سيستمها از چرخه توليد همراه است بوجود مي آيد. لذا اين تحقيق، در وهله اول به شناسايي اجزاي مهم خرابي پرداخته و سپس براساس قابليت اطمينان و دسترسي آنها یک مدل ارائه مي گردد و در نهايت با استفاده از روش فراابتکاری بهینه سازی الگوریتم ژنتیک GA، فاصله بهینه برای بازرسی را در فعاليتهاي مختلف نگهداري بدست می آید.