بررسی جاینام های استان لرستان

لرستان سرزمین ناشناخته ای است که با وجود آثار باستانی فراوان و آثار مفرغی بی نظیر، اطلاعات ما از این سرزمین بسیار ناچیز است. وقتی استان لرستان را از نظر زبان و گویش مورد بررسی قرار می دهیم استانی یک دست را نمی بینیم، ولی به سادگی می توان با ایجاد کمربندهای زبانی و گویشی این استان را به سه بخش تقسیم کرد:1-قسمت جنوب و مرکز استان لرستان شامل شهرهای پلدختر،معمولان،ملاوی،خرم آباد و درود از گویش لری استفاده می کنند. 2- قسمت شمال غربی استان شامل الیشتر،نورآباد و کوهدشت که در امتداد شهرهای کردنشین قرار گرفته اند از زبان لکی استفاده می کنند.3-قسمت شمال شرقی استان با گویش بروجردی آغاز می شود و در نهایت در شهر ازنا زبان فارسی غالب می شود. در این بررسی نشان داده می شود که ارتباط فرهنگی آنان شناخت بهتری از گذشته تاریخی آنان به ما می دهد. برای رسیدن به نتیجه ای منطقی از ابزار فرهنگ و تاریخ باید استفاده کرد تا ریشه شناسی درستی در مورد جاینام های ذکر شده حاصل شود. به کمک ابزار فرهنگ جاینام هایی که از نظر گویش به هم نزدیک هستند در یک گروه قرار می گیرند و پس از جداسازی گروه ها بحث تاریخی نیز مطرح می شود تا با کمک این دو ابزار بتوان ریشه شناسی مناسبی برای آن ها ارایه کرد. کلید واژگان: لرستان، جاینام، الشتر،بروجرد،خرم آباد.