ارائه الگوریتمی نوین برای تولید امضاء دیجیتالی مبتنی بر سیستم اعداد مانده ای و دنباله های DNA

گرایش روز افزون به استفاده از فناوری اطلاعات و گسترش سریع و ناگزیر تجارت الکترونیک در سطح بین‏ المللی، پیش‏بینی ساز و کارهای حقوقی لازم در این خصوص را ایجاب می‏کند. با توجه به ماهیت مجازی و غیر مادی مبادلات الکترونیک یکی از مهمترین مسائل از دید حقوقی اثبات این مبادلات و هویت طرفین آن است. اثبات وجود رابطه‏ی حقوقی، احراز هویت طرفین این رابطه و تمامیت محتوای اطلاعات رد و بدل شده در محیط الکترونیکی را که غیر مادی و مجازی است، ایجاب می‏کند. امضای دیجیتال یا سایر فنون رمز نگاری ریاضی که زیر مجموعه‏های امضای الکترونیکی هستند چنین امری را ممکن می‏سازد. بنابر‌این، هر سندی که امضا می‌شود، در واقع اعتبار می‌یابد و می‌توان آن را به شخصی منتسب نمود و وی را به مندرجات آن ملتزم ساخت. پس امضا حتماً ناظر به شکل یا علامت خاصی نیست، بلکه هر علامت یا رمزی که مبین قصد انشاء فرد در قرارداد باشد در تجارت الکترونیک پذیرفتنی است. باید پذیرفت امضای الکترونیک همانند امضای دستنویس، دارای آثار حقوقی احراز هویت امضا کننده سند و التزام وی به مندرجات آن است. در این تحقیق ابتدا به بیان کلیاتی در مورد امضای الکترونیک (دیجیتال)، از جمله بیان مفاهیم، روش های ایجاد، امنیت آن ،معایب و مزایای آن پرداخته شده و سپس با توجه به چالش‏ها، معایت و مزایا دیگر الگوریتم‏های ارائه شده در این حوزه، الگوریتمی نوین برای تولید امضاء دیجیتالی بر پایه دو سیستم محاسباتی نامتعارف مولکولی و اعداد مانده‏ای ارائه می گردد، در الگوریتم پیشنهادی ابتدا با استفاده از استخراج خواص یک سند یک کلید برای رمزنگاری سند به دست آمده و سپس سند به فضای مولکولی تبدیل شده و به صورت مجموعه‏ای از نوکلوئیدها با کلید بدست آمده ترکیب می‏گردد، سند رمز شده جدید با استفاده از یک کلید خصوصی که متشکل از 128 نوکلئوتید می‏باشد به عصاره خود که با توجه به کلید خصوصی دارای 128 نوکلئوتید است تبدیل می گردد، در نهایت عصاره سند به کمک سیستم اعداد مانده ای و پیمانه (2n-1,2n,2n+1) رمز شده و عصاره پیام رمز شده به فضای مولکولی منتقل و به صورت دنباله‏ای از نوکلئوتیدها به عنوان امضاء دیجیتالی سند مورد استفاده قرار می‏گیرد.