بررسی سهم سرمایه های اجتماعی، اقتصادی و فرهنگی در میزان تمایل به گردشگری

چکیده تمایل به گردشگری یکی از مهمترین حوزه¬¬های مطالعاتی در گردشگری است. درک اینکه چرا مردم سفر می¬کنند و چه عواملی بر تمایلات رفتاری آن¬ها در انتخاب یک مقصد گردشگری اثر می¬گذارد، می تواند راهگشای بسیاری از مشکلات پیش روی صنعت گردشگری باشد. از جمله عواملی که بر میزان تمایل به گردشگری و تقویت آن تأثیر بسزایی دارد، سرمایه است که به رغم اهمیت بسیارش کمتر مورد توجه جدی قرار گرفته است. در این پایان نامه سعی شده است که ابتدا سهم سه سرمایه اجتماعی، اقتصادی و فرهنگی در میزان تمایل به گردشگری به عنوان عواملی که در تحقیقات قبلی کمتر مورد توجه قرار گرفته اند، مورد سنجش قرار گیرد و سپس میان این سه سهم در میزان تمایل به گردشگری مقایسه صورت گیرد تا سرمایه¬ای که نیازمند توجه بیشتری است کشف و تقویت گردد. این پژوهش در سنت کمی، با روش پیمایش ربطی و با استفاده از پرسشنامه محقق ساخته با 400نمونه آماری در دو سایت گردشگری حافظیه و تخت جمشید شیراز انجام شده است. یافته های این بررسی حکایت از این واقعیت دارد که بین سرمایه های اجتماعی، اقتصادی و فرهنگی و میزان تمایل به گردشگری و ابعاد آن رابطه وجود دارد، همچنین سرمایه اجتماعی با میزان بتای31/0 بیشترین سهم را در تبیین تمایل عینی به گردشگری دارد و سرمایه فرهنگی با میزان بتای 23/0 در تبیین میزان تمایل ذهنی و همچنین با میزان بتای 29/0 در تبیین میزان تمایل به گردشگری بیشترین سهم را دارد. وضعیت تأهل با میزان تمایل به¬گردشگری و ابعاد آن تفاوت معناداری ندارد. بین جنس و میزان تمایل عینی و میزان تمایل به گردشگری تفاوت معنادار در سطح اطمینان 95 درصد وجود دارد و بین سن و میزان تمایل ذهنی و تمایل عینی به گرد¬شگری همبستگی معناداری به میزان 11/0 وجود دارد. بین وضعیت تحصیلی افراد مورد بررسی و میزان تمایل به¬گردشگری به لحاظ ذهنی و عینی نیز در سطح اطمینان 95 درصد تفاوت معناداری وجود دارد. کلید واژه ها: سرمایه اجتماعی، سرمایه اقتصادی، سرمایه فرهنگی، میزان تمایل به گردشگری، تخت جمشید، حافظیه.