بررسی برهم کنش بین اوراسیل و نیتروزآمین محیط گازی

تشکیل کمپلکس ها در نتیجه ی ایجاد پیوند هیدروژنی بین اوراسیل و نیتروزآمین و همچنین فرآیند انتقال پروتون بین آنها در روش های B3LYP، B3PW91، MP2 با چندین مجموعه ی پایه مورد بررسی قرار گرفته است. اوراسیل از چهار ناحیه به نیتروزآمین نزدیک شده و هشت کمپلکس حلقوی UN1-8 را با دو پیوند هیدروژنی بین مولکولی N(C)- HU….O(N)NA و HNA….OU تشکیل داده است. پیوند هیدروژنی تقویت شده توسط رزنانس در همه ی کمپلکس ها دیده می شود. انرژی اتصال چهار کمپلکس هشت عضوی و چهار کمپلکس هفت عضوی در سطح نظری MP2/6-311++G(2D,2P) به ترتیب در محدودۀ kj/mol 5/42- تا 2/63- و kj/mol 0/44- تا 9/60- قرار دارد. پایدارترین کمپلکس از طریق پیوند NH اوراسیل با اسیدیته ی بیشتر و گروه CO اوراسیل با پروتون آفینیتی کمتر تشکیل می شود. انرژی اتصال با اسیدیته ی گروه پروتون دهنده در اوراسیل و پروتون آفینیتی گروه پروتون پذیرنده ارتباط دارد. ما یک ارتباط بین فاصله ی پیوند هیدروژنی و جا به جایی فرکانس متناظر یافته ایم. خصوصیات ترمودینامیکی متناظر با فرآیند انتقال پروتون بین مونومرها در سطوح نظری مختلف محاسبه شده است. تحلیل NBO و AIM انتقال بار از نیتروزآمین به اوراسیل را در UN1-6 و انتقال بار از اوراسیل به نیتروزآمین را در UN7-8 نشان می دهد. بین انرژی های انتقال بار بین مولکولی، انرژی های اتصال و دانسیته ی الکترونی در نقطه ی بحرانی پیوند هیدروژنی ارتباط وجود دارد. تحلیل AIM نشان می دهد که پیوند هیدروژنی ماهیت الکتروستاتیک دارد، و ماهیت کووالانسی گروه های پروتون دهنده ضمن تشکیل کمپلکس کاهش می یابد.