تأثیرات استراتژی‌های نوآوری بر تنوع و توسعه‌ی عملکرد صنعت ساختمان و مسکن ایران

بهبود عملکرد مستلزم بکارگیری مناسب و مداوم استراتژی‌های نوآوری دارد؛ زیرا استراتژی نوآوری به عنوان مبنایی جهت موفقیت نوآوری در صنایع و شرکت‌ها است. در تحقیق حاضر، مدلی مفهومی مربوط به مهم‌ترین استراتژی‌های نوآوری‌ای که می‌توانند تأثیر معناداری بر توسعه و تنوع عملکرد داشته باشند ارائه و مورد آزمون قرار گرفته شده است. مدل معادله ساختاری به وسیله‌ی نرم افزار AMOS18 و با داده‌های جمع آوری شده از هفت نهاد متولی صنعت ساختمان و مسکن در ایران مورد آزمون قرار گرفته است. نتایج نشان می‌دهد که برازش کلی مدل رضایتبخش بوده؛ که این اعتبار کافی مدل را نشان می‌دهد. به علاوه، از ده فرضیه‌ی آزمون شده، شش فرضیه تأیید و چهار فرضیه رد شده است. بنابراین، اهمیت مورد ادعای استراتژی نوآوری تأیید گردید. براساس یافته‌ها پیشنهاد می‌شود که سیاستگذاران و مدیران عالی صنعت بایستی استراتژی‌های نوآور مبتکرانه یا پیشرو که صنعت و شرکت‌های وابسته را در سازگاری، یکپارچه سازی و پیکربندی مجدد توانمندی‌های فناورانه، قابلیت‌های مدیریتی و منابع هدایت می‌کند و آن‌ها را در اکتشاف و بهره برداری از فرصت‌های جدید به طور همزمان کمک می‌کند، اتخاذ کنند؛ و آن را به منظور دستیابی به توسعه‌ی پایدار، پیشگام بودن نسبت به سایر صنایع و دوری جُستن از وابستگی به واردات فناوری و تجهیزات، در سراسر صنعت و شرکت‌های وابسته به آن به کار گیرند.