بررسی پلی‌مورفیسم موجود در ژن‌های BMP-15 و GDF9 مرتبط با چندقلوزایی در بز‌های بومی استان‌خوزستان با روش PCR-SSCP

به کارگیری فناوری¬های مولکولی، منجر به کشف جهش¬هایی با اثر عمده بر بازدهی تولید مثلی گوسفند و بز شده است. بیشتر این جهش¬ها در ژن¬های BMP15، GDF9 و Booroola یافت شده¬اند. جهش¬های FecXB، FecXG، FecXL و RecXI در ژن BMP15 و جهش FecB در ژن Booroola از جهش¬هایی هستند که بر نرخ تخمک¬ریزی گوسفند موثر هستند. در ژن GDF9، جهش¬های FecGH و FecTT چنین اثری دارند. در آغاز، هر جهش در یک نژاد خاص یافت شده است و سپس، دیگر نژادها برای این جهش¬ها بررسی شده¬اند. به هر حال، پژوهش¬های اندکی برای این جهش¬ها در بز انجام شده است. با توجه به اهمیت چندقلوزایی در بز، در پژوهش حاضر، چند شکلی دو ژن BMP15 و GDF9 در بزهای بومی استان خوزستان بررسی شد. در ژن BMP15 هشت ژنوتیپ AA، BB، FF، DD، EE، CC، AE و AB مشاهده گردید. ژنوتيپ AB بيشترين تعداد و فراواني و ژنوتیپ‌های FF و BB کمترین میزان فراوانی را نشان دادند. آلل‌های A و F به ترتیب دارای بیشترین و کمترین فراوانی بودند. در ژن GDF9 سه ژنوتيپ AA، BB و AB مشاهده شد. آلل‌ A دارای بیشترین فراوانی بود. به ‌منظور بررسی رابطه بین ژن¬های BMP15 و GDF9 با صفت چندقلوزایی آنالیز آماری با نرم‌افزار SAS و با استفاده از روش GLM انجام شد. اختلاف معنی¬داری بین ژنوتیپ¬های ژن BMP15 با صفت چندقلوزایی در سطح 1% مشاهده شد و بیشترین میانگین چندقلوزایی مربوط به ژنوتیپ AA بود که نشان دهنده ارتباط زیاد ژنوتیب AA با چندقلوزایی هست. ولی اختلاف معنی¬داری بین ژنوتیپ¬های ژن GDF9 با صفت چندقلوزایی در سطح 5% مشاهده نگردید. اختلاف معنی¬داری بین ژنوتیپ¬های دو ژن BMP15 و GDF9 با صفت چندقلوزایی در سطح 1% مشاهده شد. در جمعیت بزهای بومی استان خوزستان برای دو ژن BMP15 و GDF9 تعادل هاردی-واینبرگ برقرار نبود.