نقش اینتگرون¬های کلاس 1 تا 3 در مقاومت ¬دارویی سویه¬های اشریشیاکلی اسهال¬زا در کودکان زیر 5 سال شهرستان یاسوج

سابقه و هدف: گذشته از الگوی مصرف آنتی¬بیوتیک¬ها، ژن¬های مقاومت آنتی¬بیوتیکی می¬توانند در بین جمعیت باکتریایی منتقل گردند. این ژن¬ها معمولاٌ در عناصر ژنتیکی به نام اینتگرون¬ها وجود دارند. شیوع اینتگرون¬ها در خانواده انتروباکتریاسه متغییر می¬باشد و نقش مهمی در گسترس مقاومت دارویی در این باکتری¬ها ایفا می¬کنند. هدف از این پژوهش، بررسی نقش اینتگرون¬های کلاس 1 تا 3 در مقاومت دارویی سویه¬های اشریشیا¬کلی اسها¬ل¬زا جدا شده از نمونه¬های مدفوع اسهالی کودکان زیر 5 سال شهرستان یاسوج بود. روش کار: این پژوهش به صورت مقطعی-توصیفی بر روی 164 سویه اشریشیاکلی جدا شده از نمونه‌های مدفوع اسهالی کودکان زیر 5 سال شهرستان یاسوج انجام گردید. در ابتدا با استفاده از تست¬های بیوشمیایی تعیین هویت باکتری¬ها انجام شد. سپس با استفاده از پرایمرهای اختصاصی ژن اینتگراز و ناحیه متغییر اینتگرون¬ها، حضور اینتگرون¬های کلاس 1 تا 3 و کاست¬های درج شده در آن¬ها با روش Multiplex PCR بررسی گردید. هم¬چنین مقاومت آنتی¬بیوتیکی با استفاده از استاندارد CLSI مورد ارزیابی قرار گرفت. یافته¬ها: از 164 سویه مورد پژوهش در 116 سویه (73/70%)، اینتگرون کلاس 1 و در 106 سویه (63/64%)، کاست ژنی مربوط به آن شناسایی شد. اینتگرون کلاس 2 در 132(49/80%) سویه مشاهده گردید. اما تنها در56 سویه (15/34%) کاست ژنی آن شناسایی گردید. اندازه کاست¬های ژنی در این نمونه-ها از 750 تا 2000 جفت باز متغییر بود. هم¬چنین اینتگرون کلاس 3 در 24 سویه (63/14%) ¬مشاهده گردید. نتایج تست تعیین حساسیت آنتی¬بیوتیکی نشان داد که کمترین میزان مقاومت در نمونه¬ها مربوط به کلرامفنیکل (10/6%) و بیشترین مقاومت آنتی¬بیوتیکی مربوط به نالیدیکسیک اسید (61/75%) می¬باشد. بین حضور اینتگرون کلاس 1 و مقاومت نسبت به آمینوگلیکوزیدها، کلرامفنیکل، تتراسایکلین، نالیدیکسیک اسید و کوتریموکسازول و حضور اینتگرون کلاس 2 و مقاومت نسبت به کانامایسین، کلرامفنیکل، آمیکاسین، جنتامایسین و سفالکسین و اینتگرون ارتباط معناداری وجود داشت. هم¬چنین نتایج نشان داد که بین مقاومت نسبت به کانامایسین، استرپتومایسین، تتراسایکلین، جنتامایسین، آمپی-سیلین و کوتریموکسازول و اینتگرون کلاس 3 نیز ارتباط معنی¬داری وجود دارد. نتیجه¬گیری: نتایج ما نشان داد که بر خلاف سایر مطالعات انجام شده، اینتگرون کلاس 3 درمنطقه مورد پژوهش وجود دارد و از طرفی میزان شیوع اینتگرون کلاس 2 نیز نسبت به کلاس 1 بیشتر می¬باشد. از این رو، با توجه به امکان شیوع گسترده سویه¬های مقاوم به چند دارو در اشریشیا¬کلی، ضرورت پایش مولکولی و تعیین توالی اینتگرون¬ها در سایر مناطق کشور وجود دارد.