نقش مشارکت مردمی در توسعه پایدار شهری ( مطالعه موردی: شهر آمل )

امروزه ، مشاركت انساني بعنوان كليد توسعه جوامع مطرح شده است. بدين ترتيب كه با گسترش گروه¬هاي انساني، مشاركت شهروندي در توسعه پايدار عالي¬ترين اجتماع انساني يعني شهر، تجلي پيدا مي¬كند. شهرمكاني است كه انسان¬ها در آن با رهايي از ضرورت كار تمام وقت، براي تأمين معاش مي¬توانند به فعاليت¬هايي چون توليد كالاهاي صنعتي، بازرگاني، معماري و آموزش بپردازند. تجمع انسان¬ها در شهر، نيازهاي عمومي را چون امنيت، بهداشت، نظم ، قوانين و مقررات و… پديد مي¬آورد. برنامه¬ريزي¬هاي جديد شهري بيشتر در جهت تقويت توسعه پايدار، برنامه ريزي دموكراتيك، نقش مشاركت عوامل مؤثر در توسعه وعمران شهري مي¬باشد و به جاي موضوعات نظري و شناختي، بيشتر به برنامه ريزي عملي، نحوه اجرا و مشاركت روي آورده است . هدف اين رساله شناخت شيوه¬ها و روش¬هاي برنامه ريزي مشاركتي به منظور استفاده حداكثرتوان مشاركتي مردم در جهت برنامه ريزي توسعه شهري، ارائه رهنمودها و راهكارهاي مناسب به منظور اجراي برنامه¬هاي توسعه پايدار در سطح شهر با تأكيد بر برنامه ريزي مشاركتي و تشكل¬هاي مردمي و بررسي ميزان مشاركت شهروندان و نقش آنان در توسعه شهر آمل مي¬باشد. موضوع اصلي اين تحقيق نقش مشاركت مردمی در توسعه پايدار شهري در شهر آمل مي¬باشد. آمار و اطلاعات لازم براي اين تحقيق از كتب و منابع مرتب با موضوع و مطالعات و بررسي¬هاي ميداني محقق به دست آمده است. شيوه تجزيه و تحليل از نوع توصيفي- تحليلي است و از آزمونهاي آماري Anova) (Oneway و T یکطرفه(One sample T-test) استفاده شده است. این نتیجه از تمایل نسبتاً بالای شهروندان به مشارکت در امور شهر آمل حکایت دارد.