نقش سرمایه اجتماعی در میزان مشارکت شهروندان در مدیریت شهری(مطالعه موردی: شهر آشخانه)

سرمایه‌ی اجتماعی مفهوم نوینی است که در چند دهه‌ی اخیر در اکثر رشته‌های علوم انسانی و در رابطه با موضوعات متعدد مطرح و گسترش یافته است. مضمون مرکزی نظریه‌ی سرمایه‌ی اجتماعی اهمیت تعاملات انسانی است. بررسی این موضوع در شهرها، به عنوان متراکم‌ترین شکل جوامع انسانی که زمینه‌ی تعامل و همکاری بیشتری را بین شهروندان فراهم می‌کند، از اهمیت ویژه‌ای برخوردار است. سرمايه اجتماعي مخصوصاً مؤلفه اعتماد مي تواند منجر به مشارکت مردم با مديريت شهري در بهتر اجرا شدن طرح ها، برنامه ها و خدمات گردد. پژوهش حاضر با هدف بررسی نقش سرمایه اجتماعی(اعتماد به شهرداری و شورای) در میزان مشارکت شهروندان در مدیریت شهری آشخانه در سال 1393 انجام گرفته است. روش تحقیق توصیفی– تحلیلی و جامعه آماری این تحقیق، عبارت است از تمام سرپرستان شهر آشخانه، حجم نمونه با استفاده از فرمول کوکران تعیین گردیده است و جهت گردآوری داده ها از تکنیک پرسشنامه استفاده گردید و در انتها نیز بااستفاده از نرم افزارspss به تجزیه و تحلیل داده ها و نتیجه گیری پرداخته است. نتایج حاصل از این پژوهش نشانگر این است که میانگین اعتماد شهروندان به شهرداری و شورا در شهر آشخانه درسطحی پایین تر از متوسط قرار دارد. همچنین بیانگر رابطه ی معنی دار بین شاخص سرمایه اجتماعی بویژه اعتماد به شهرداری و شوراهای شهر با مشارکت مالی شهروندان در مدیریت شهری آشخانه است. و رابطه ی مثبت و معنی دار بین میزان رضایت از خدمات شهرداری و سطح اعتماد به مدیران شهری وجود دارد. از دیگر نتایج این پژوهش بررسی رابطه بین ویژگی اجتماعی و اقتصادی شهروندان از جمله: سن ، جنس، میزان درآمد، سطح تحصیلات، وضعیت مهاجرت و نوع سکونت با میزان مشارکت مالی شهروندان در مدیریت شهری بوده است. در این رابطه نتایج نشان می دهد که به جز رابطه مثبت بین درآمد و نحوه مشارکت مالی که معنی دار است در مورد بقیه شاخص ها(سن، جنس، وضعیت مهاجرت و نوع سکونت)رابطه معنی داری با نحوه مشارکت مالی پاسخگویان وجود ندارد.