تاثیر لیبرالیسم بر اندیشه روشنفکری دینی در دهه های اخیر در ایران

لیبرالیسم را مي توان به سه دوره ی تاريخي تقسیم كرد. لیبرالیسم كلاسیک، كه از انديشه های لاک و ديگر انديشمندان قرون هجده و نوزده وام مي گیرد. لیبرالیسم میانه، كه بر مفهوم دولت رفاهي تأكید داشت و نولیبرالیسم؛ كه از بسیاری از جهات با نوع كلاسیک آن تطابق دارد. به طور كلي مي توان مفاهیم انديشه ای لیبرالیسم را به آزادی، تساهل و مدارا، اصرار بر دموكراسي، عقلانیت و توجه به علم، حاكمیت قانون، حقوق بشر و سکولاريسم معرفي كرد. لیبرالیسم به عنوان انديشه ای جهاني بعد از از قدرت افتادن ماركسیسم به عنوان انديشه ی مسلط ديگر جهاني، در دوره ای از تاريخ، در قبال ديگر تفکرات جهان گیر شناخته مي شود. انعکاس مفاهیم پیش گفته ی مکتب فوق، بر افواه و رسانه ها و... دلیلي ظاهری و كلي بر اين مدعاست. اما لیبرالیسم مبنا بر تسلطي كه دارد چه تأثیری بر انديشه ی روشنفکری ديني در ايران گذاشته است؟اين همان مسئله ای است كه در رساله ی حاضر بدان پرداخته شده است. در اين رساله برای جلوگیری از تحلیلي كلي و غیر كارشناسانه، تنها دو تن از روشنفکران ديني، مورد بررسي و تحلیل قرار گرفته اند. به تأيید پژوهشگران اين وادی و كثرت آثار و سخنراني هايي كه از ايشان، يعني آقايان محمد مجتهد شبستری و عبدالکريم سروش از بعد از انقلاب تا كنون منتشر شده است مهم ترين روشنفکران ديني بعد از انقلاب هستند. در اين رساله به رابطه ی و تأثیر لیبرالیسم بر انديشه و آثار دو نفر ياد شده پرداخته شده است. نکته ای بايد گفته شود اين كه در اين رساله تسلط لیبرالیسم به عنوان مفروض تحقیق گرفته شده است.