نگاهی به الگوریتم های تکاملی با گرایش الگوریتم های ژتنیک

با توجه به اين كه الگوريتم هاي ژنتيك زير شاخه اي از بحث هوش مصنوعي است . در ابتدا و قبل از آغاز چكيده ي متن اصلي نگاهي كوتاه داريم به تاريچه و المان هاي هوش مصنوعي . [1 ] نگاهي به هوش مصنوعي نخستين جرقه‏هاى هوش مصنوعى به سال‏هاى بعد از جنگ جهانى دوم باز مى‏گردد. زمانى كه آلن تورينگ در سال 1950 آزمايشى مبنى بر اين كه آيا ماشين قادر است با فرآيندهاى مغز انسان رقابت نمايد ، مطرح كرد . در اين سال با روى كار آمدن برنامه‏هاى بازى شطرنج و ساخت اولين روبات‏ها و استفاده از زبان‏هاى برنامه‏نويسى در اروپا و آمريكا، تحقيقات در زمينه هوش مصنوعى به جنبه‏هاى‏انسانى نزديك‏تر شد. به زبانى ساده، هوش مصنوعى، دانش ساختن ماشين‏ها يا برنامه‏هاى هوشمند است. هوش مصنوعى، شاخه‏اى از علم كامپيوتر است و در واقع تلفيقى از سه فناورى و گرايش مطرح؛ يعنى شبكه‏هاى عصبى،سيستم -هاي استدلال فازى و الگوريتم تكاملى مى‏باشد. شبكه‏هاى عصبى، تقليدى از سيستم فيزيكى و عصبى انسان است. سيستم فازى، الگويى از تفكر و الگوريتم‏هاى تكاملى، برداشتى از نحوه بقا و انطباق موجودات با طبيعت است. اما آلن تورينگ، هوشمندى را به گونه‏اى ديگر تعريف كرده است. وى با انجام آزمايشى كه سال‏ها بعد با نام «تست تورينگ» مشهور شد و بيشتر همانند يك بازى بود، توانست روشى براى تشخيص هوشمندى ارائه دهد. فرض كنيد شما در آزمايش تورينگ شركت كرده‏ايد. در اين صورت، بايستى در يك سوى يك ديوار حايل قرار گيريد؛ به گونه‏اى كه تنها از طريق يك دستگاه تله‏تايپ (بدون استفاده از صوت)، با شخصى كه در آن سوى ديوار قرار دارد و هويت او براى شما مشخص نيست، قادر به برقراري ارتباط باشيد . در مدت زمان انجام آزمايش، ميان شما و آن شخص مكالماتى صورت مى‏گيرد. حال اگر پس از انجام آزمايش به شما گفته شود شخصى كه در آن سوى ديوار قرار داشته و به سؤالات شما پاسخ مى‏داده، يك ماشين بوده است، در آن صورت، ماشين مورد نظر، يك ماشين هوشمند خواهد بود؛ اما چنانچه در طول انجام آزمايش، به مصنوعى بودن آن پى ببريد، مطابق ديدگاه تورينگ، ماشين، هوشمند نيست. بدين ترتيب، تورينگ در اين آزمايش، مشخصه مهم هوشمندى را توانايى . پردازش و درك زبان طبيعى مطرح نمود در تعريفى ديگر، هوش مصنوعى، مطالعه روش‏هايى براى تبديل كامپيوتر به ماشينى است كه بتواند اعمال انجام شده توسط انسان را انجام دهد. با توجه به تعريف فوق، منظور از موجود هوشمند، موجودى شبيه انسان . و يا ابزار يا ماشينى است كه مى‏تواند به انسان شبيه شود هر چند انسان، هوشمندترين موجود ى است كه مى‏شناسيم، اما تنها موجود هوشمند عالم نخواهد بود. از طرفى تمامى اعمال انسان نيز هوشمندانه و برتر از موجودات ديگر نيست؛ به طورى كه در بسيارى از جنبه‏هاى ادراكى و حسى، همچون قدرت بينايى و شنوايى، موجودات ديگر از انسان بيشتر است . برخي بر اين باور هستند كه كامپيوتر هاي امروزي را مي توان در رده ي ابزار هاي هوشمند قرار داد ، البته هوشمندي اين ابزار برخلاف هوشمندي انسان ها است . مي توان گفت تفاوت اصلي هوشمندي طبيعي و هوشمندي مصنوعي در تفاوت بين سادگي فوق العاده و پيچيدگي فوق العاده است !!!